Podwieczność recenzja

"Skoro mój los i tak już przesądzony"

Autor: @cassandra9891 ·3 minuty
2013-04-30
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Opowieść rozpoczyna się, gdy Nikki, podobnie jak Persefona, powraca na Powierzchnię, ale tylko po to by móc się właściwie pożegnać. Poprzednio odeszła nagle, zostawiają bliskich bez słowa wyjaśnienia.
Gdy jednak przebywając w dziwnym świecie pełnym cieni, zapomniała nawet swoje własne imię, nadal pozostała jej w pamięci twarz młodzieńca, którego kochała.Wspomnienia dawnego życia dało jej prawie sześć miesięcy na Powierzchni i kolejną, choć krótkotrwałą szansę.
Ktoś jednak podąża jej śladem - Wieczny, z którym spędziła ostanie sto lat i nie ma tutaj mowy o żadnej przenośni. Czas ziemski ukradł jej pół roku ostatniej klasy szkoły średniej, ale dziewczyna i tak podejmuje próbę. Stała obecność Cole'a to nie tylko pewność dopilnowania sekretu Podwieczności, ale i próby przekonania Nikki do powrotu z własnej woli, zanim siłą pochłonie ją ciemność tamtego świata.
Nikki wiele straciła i choć próba nadbudowania poszarpanych więzi z ojcem, młodszym bratem, przyjaciółmi, a w szczególności z Jack'iem, jest skazana na porażkę to bohaterka nie rezygnuje. Liczy się każdy dzień, który pozostał. Każdy dzień jako szansę dostrzega też Cole, gdyż z czasem coraz bardziej oczywistym się staje, że przypadek powrotu Nikki jest wyjątkowy i rzadko spotykany.

"Podwieczność" to opowieść o próbie znalezienia odkupienia w czasie, który pozostał. To ten czynnik właśnie sprawia, że wyprawa do świata Podwieczności jest tak nastrojowo inna od reszty powieści z nurtu historii YA z mitologią w tle.

Mit o zejściu Persefony do zaświatów zostaje przeciwstawiony opowieści o pamięci, oddaniu i miłości Orfeusza i Eurydyki, dla której to bohater schodzi do podziemnego świata, skąd nikt nie powraca. W każdej mitologii drzemie w tej wersji "Podwieczności" ziarno prawdy, a wierzenia starożytnych greków są traktowane na równi z relacjami zapisanymi pod postacią hieroglifów stulecia temu w Egipcie.

W literaturze raz jeszcze odżywają stare mity, układając się w nowe, porywające historie.
Można powiedzieć, że to kolejna powieść z cyklu "rozerwani między światami", ale tak nie jest. Ponownego opowiedzenia mitu o Persefonie podejmowało się już wielu autorów. Wiele oczekiwałam po reinterpretacji Brodi Ashton i nie zawiodłam się. Była to najbardziej przepełniona emocjami opowieść z nich wszystkich. Czegoś takiego właśnie szukałam.

Gdy bliżej pozna się Jack'a, zrozumiałe się staje przywiązania Nikki do jego osoby, ale choć Cole jest częściowo czarnym charakterem tej historii - pozostaje to jednak nadal kusząca alternatywa. Tak naprawdę jest to ten typ książki, gdzie z trudem przychodzi nam wybrać.
Tak też i było dla Nikki, gdyby życie jednej z Wiecznych nie było okupione skradaniem uczuć, a tym samym energii, innym po to by samemu przetrwać.

Bohaterka pamięta jednak czas, gdy nagromadzone uczucia straty, zdrady i porzucenia były zbyt silne by z nimi żyć. Pamięta dlaczego wtedy chciała aby ktoś je odebrał, zabierając też i ból. Pamięta też, dlaczego przyszło jej zapłacić cenę, która nadejdzie, gdy Podwieczność znów się o nią upomni. Powody i wydarzenia, jakie doprowadziły ją do takiej decyzji wraz z Nikki musi sobie także przypomnieć i czytelnik, dlatego wiele zdarzeń poznajemy przez retrospekcje, uzupełniającą teraźniejszość.
Powieść to skrawki wspomnień - tych dobrych i złych - wplecione w akcję chwili obecnej na drodze do odkupienia.

Mocny plus tej historii to wyważony przez większość fabuły udział poszczególnych wątków: poszukiwania prawdy i drogi ratunku, wspomnienia, wypróbowanie różnych sposobów by ponownie się pożegnać i oczywiście scalanie złamanych serc. Finał jest naturalnie zdominowany przez ten jeden główny, będący także przesłaniem całości: wieczność to bardzo długo, ale miłość też potrafi zdać próbę czasu.
Niezaprzeczalny udział w sukcesie tej opowieści ma też styl pisania autorki - delikatny, nostalgiczny, ale porywający.

Słodko-gorzki i lekko melancholijny nastrój, gdzie wpleciona została ta opowieść, przemieszana z nadzieją tkwiącą w półprawdach zawartych w mitach z początków czasów, to propozycja nie do odrzucenia.
Zostaje w pamięci i każe dzielnie wytrwać w czekaniu na tom drugi i następny.
Zapowiada się mocno wyczekiwana trylogia.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2013-01-01
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Podwieczność
Podwieczność
Brodi Ashton
9.2/10
Cykl: Podwieczność, tom 1

„Podwieczność” to pierwszy tom otwierający niezwykle piękną i romantyczną trylogię o miłości, stracie i nieśmiertelności, opartą na motywach zaczerpniętych z mitologii. Zeszłej wiosny Nikki Beckett z...

Komentarze
Podwieczność
Podwieczność
Brodi Ashton
9.2/10
Cykl: Podwieczność, tom 1
„Podwieczność” to pierwszy tom otwierający niezwykle piękną i romantyczną trylogię o miłości, stracie i nieśmiertelności, opartą na motywach zaczerpniętych z mitologii. Zeszłej wiosny Nikki Beckett z...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Ból, smutek, cierpienie, strach. To jedne z wielu negatywnych emocji. Kto z nas nie chciałby się ich pozbyć? Ale co by było gdyby pozbyć się wszystkich emocji, nie tylko tych negatywnych? Nie ma szczę...

@Black_Vampire @Black_Vampire

„Ale czy wy, wyższe mitologiczne stworzenia... - próbowałam przypomnieć sobie, jak to ujęła Jules - ... nie potrzebujecie... ten... no... Jack zrobił zdziwioną minę, a potem zdusił śmiech. - Proszę, ...

@Cassiel96 @Cassiel96

Pozostałe recenzje @cassandra9891

Tak wygląda szczęście
"Maile, które przysyła los"

Oto historia znajomości, która zaczyna się w świecie wirtualnym - od błędu w adresie mailowym. Tam, gdzie anonimowość sprzyja bardziej szczerym wyznaniom dotyczących codz...

Recenzja książki Tak wygląda szczęście
Milion słońc
"Zanurzeni w Morzu miliona słońc."

Misja Błogosławionego, statku od pokoleń zawieszonego w nieskończonej przestrzeni kosmicznej, trwa. Czy będzie dane nam zobaczyć obiecane tytułowe "Milion słońc"? Wszyst...

Recenzja książki Milion słońc

Nowe recenzje

Dziewczyna z przeklętej wyspy
Fantastyczna uczta: mroczna, niepokojąca, dynam...
@zkotemczytane:

Dziewczyna z przeklętej wyspy Anety Jadowskiej to drugi tom Kronik sąsiedzkich z Nikitą w roli głównej. Radziłabym zacz...

Recenzja książki Dziewczyna z przeklętej wyspy
Czas pogardy
recenzja 5/5
@monika.m.346:

Są takie książki, które po przeczytaniu odkładamy na półkę i szybko o nich zapominamy. Ale są też takie, po których nie...

Recenzja książki Czas pogardy
Z zimną precyzją
Z zimną precyzją
@Gosia:

„Z zimną precyzją” Michael Tsokos to książka, która była dla mnie pozycją obowiązkową. Od zawsze interesowała mnie medy...

Recenzja książki Z zimną precyzją
© 2007 - 2024 nakanapie.pl