Zło, które ludzie czynią recenzja

Czy człowiek może być wolny od zła?

Autor: @malgosialegn ·3 minuty
około 5 godzin temu
Skomentuj
7 Polubień
To moje pierwsze spotkanie z twórczością Sandrone Dazieriego i od razu mocne i nieoczekiwane emocje. To nazwisko trzeba zapamiętać i mieć na uwadze. Polecam przygodę z nim rozpocząć od najnowszej powieści „Zło, które ludzie czynią”.
Centralnym wydarzeniem powieści jest porwanie Amalii, bratanicy Franceski Cavalcante, adwokatki. To właśnie to dramatyczne zdarzenie staje się punktem wyjścia do całej fabuły książki. Amalia, młoda dziewczyna, zostaje porwana w tajemniczych okolicznościach. Początkowo wszystko wskazuje na to, że jest to przypadkowe porwanie, które ma na celu uzyskanie okupu, jednak w miarę rozwoju wydarzeń okazuje się, że sprawa jest znacznie bardziej skomplikowana. Za porwaniem kryje się bowiem znacznie więcej niż tylko chęć zdobycia pieniędzy. Śledztwo prowadzi do mrocznych tajemnic, które zmieniają obraz sytuacji, a kolejne odkrycia pokazują, że nikt nie spodziewał się takiego obrotu sprawy. Pojawiają się sugestie, że może to dzieło seryjnego mordercy.
Francesca, zrozpaczona i zdeterminowana, by uratować swoją bratanicę, staje przed wyzwaniem, które przekracza granice jej doświadczeń zawodowych. Zaczyna współpracować z Gerrym Peretzem, który pomaga jej rozwikłać zagadkę porwania. Gerry to były detektyw. Jego doświadczenie w ściganiu ludzi sprawia, że staje się ważnym graczem w śledztwie. Z biegiem fabuły okazuje się, że ma swoje własne motywy i tajemnice, które podważają jego lojalność i intencje. W miarę jak Francesca odkrywa coraz więcej o przeszłości i działaniach Peretza, jej zdanie na temat tej postaci ulega zmianie. Relacja między Franceską a Peretzem jest jednym z najważniejszych elementów tej powieści. Z jednej strony Peretz może wydawać się sojusznikiem, który pomaga rozwiązać zagadkę, z drugiej strony jego zachowanie budzi wątpliwości co do jego prawdziwych intencji. To postać, która odgrywa rolę nie tylko pomocnika, ale i potencjalnego zagrożenia, zmuszając Franceskę do podejmowania trudnych decyzji.
Dazieri z mistrzowską precyzją prowadzi czytelnika przez gęstą sieć kłamstw, sekretów i złożonych relacji międzyludzkich. Porwanie, które wydaje się głównym wątkiem, szybko staje się tylko wierzchołkiem góry lodowej. W miarę rozwoju fabuły coraz bardziej kłębią się tajemnice z przeszłości, które zaczynają łączyć losy bohaterów w sposób nieoczekiwany.
W książce nie brakuje świetnie wykreowanych postaci, z których każda ma swoje tajemnice i motywacje. Są oni bardzo realni, nie są wolni od wad i wewnętrznych rozterek. Ich życie nie zawsze było łatwe i gładkie, trapią ich sprawy z przeszłości.
Styl pisania Dazieriego jest spójny i trzymający w napięciu. Autor z powodzeniem buduje atmosferę niepewności, nie szczędząc czytelnikowi zarówno psychicznych, jak i fizycznych zmagań bohaterów. Kiedy już wydaje się, że wszystko zostanie wyjaśnione, pojawiają się kolejne tajemnice, które rzucają nowe światło na całą sprawę, prowadząc do zaskakującego i poruszającego zakończenia. Napięcie jest nieustannie podtrzymywane przez psychologiczne wątki, które wciągają czytelnika w zawiłe sieci motywacji, kłamstw i zdrad. Bohaterowie stają przed trudnymi decyzjami, w których moralność nie jest czarno-biała, a granice między dobrem a złem są rozmyte. To właśnie te moralne dylematy nadają książce głębię i sprawiają, że nie jest to tylko kolejny kryminał, ale także powieść skłaniająca do refleksji nad naturą człowieka.
„Zło, które ludzie czynią” to książka, która łączy elementy thrillera, kryminału i psychologicznego dramatu. Sandrone Dazieri stworzył niezwykle złożoną opowieść, która nie tylko trzyma w napięciu, ale również zmusza do głębszej refleksji nad ludzką naturą i moralnością. Powieść jest pełna zaskakujących zwrotów akcji, niejednoznacznych postaci i nieoczywistych decyzji, które prowadzą do poruszającego zakończenia.
To historia o złożoności ludzkich emocji, granicach zła i konsekwencjach wyborów, które podejmujemy – zarówno tych w dobrym, jak i w złym celu. Jeśli lubisz książki, które nie tylko oferują intrygującą zagadkę, ale także skłaniają do głębszego zastanowienia się nad naturą ludzi i ich motywacji, „Zło, które ludzie czynią” to powieść dla ciebie.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2025-03-14
× 7 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Zło, które ludzie czynią
Zło, które ludzie czynią
Sandrone Dazieri
7.5/10

Podróż w najmroczniejsze zakątki ludzkiej duszy. Najnowsza powieść Dazieriego szokuje, przeraża i zapiera dech w piersiach. Policjantka Itala Caruso ma za zadanie zamknąć w więzieniu Okonia – morde...

Komentarze
Zło, które ludzie czynią
Zło, które ludzie czynią
Sandrone Dazieri
7.5/10
Podróż w najmroczniejsze zakątki ludzkiej duszy. Najnowsza powieść Dazieriego szokuje, przeraża i zapiera dech w piersiach. Policjantka Itala Caruso ma za zadanie zamknąć w więzieniu Okonia – morde...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @malgosialegn

Biblia jadowitego drzewa
Gdzie przebiega granica między wiarą a fanatyzmem religijnym?

Biblia jadowitego drzewa Barbary Kingsolver to powieść, której akcja toczy się w latach 50. XX wieku, w okresie po II wojnie światowej, a jej głównym tłem jest Belgijski...

Recenzja książki Biblia jadowitego drzewa
Ludzkie zoo
Dlaczego to co "inne", jest takie intrygujące?

Czy domyślacie się, o kim jest ta książka? O ludziach, z których natura zakpiła. Można ich zaliczyć zarówno do grona dziwolągów, jak i bardzo skrzywdzonych przez los. Cz...

Recenzja książki Ludzkie zoo

Nowe recenzje

Mów mi Win
Błyskotliwy i bezlitosny – czy Win to bohater, ...
@noctislegere:

Sięgając po "Mów mi Win" Harlana Cobena, po raz pierwszy zetknęłam się z twórczością tego autora. Była to również moja ...

Recenzja książki Mów mi Win
Ryś
Eksperyment
@Aleksandra_99:

Czasy II wojny światowej kojarzą nam się z cierpieniem, okrucieństwem i chwilami ciężkimi dla naszego kraju. Los kraju ...

Recenzja książki Ryś
Dwór Gór Wysokich
Dwór gór wysokich
@papierowa_k...:

Remy była dzieckiem, kiedy jej ojczyznę najechał król Północnego Dworu. Jego chciwość i chęć władania wszystkimi króles...

Recenzja książki Dwór Gór Wysokich
© 2007 - 2025 nakanapie.pl