Sitwa recenzja

,,Sitwa'' to drugi tom serii ,, Karuzela'' autorstwa polskiej pisarki kryjącej się pod pseudonimem Paulina Świst.

Książka jest kontynuacją historii o karuzeli finansowej. W drugim tomie odkrywamy kolejne tajemnice. Poznajemy coraz to nowe przekręty i przestępstwa, za którymi stoi tytułowa ,,Sitwa''

Głównymi bohaterami książki są tym razem Lila i Michał. Ona- wrocławska pani adwokat. Obrońca i przyjaciółka Oli i Piotra znanych z pierwszego tomu serii. On- przystojny i dobrze zbudowany podinspektor Centralnego Biura Śledczego, a prywatnie przyjaciel z czasów studiów wspomnianej wcześniej dwójki. Para poznaje się rok wcześniej o czym dowiadujemy się już w pierwszym tomie serii, ale dopiero teraz ich los łączy się na tyle aby uczucie mogła się narodzić.
Lilia spotyka przypadkowo Michała w barze. Wracając do domu zostaje napadnięta. Michał bohatersko ratuje dziewczynę. Szybko okazuje się, że napad to nie przypadek a ktoś chce aby dziewczynie stała się krzywda. Gdy jakiś czas później Lila zastaje swoje mieszkanie w strasznym stanie, a swojego kota przywiązanego do kranu od razu dzwoni do Michała. Ten, przebywa obecnie na Śląsku gdzie odbywa tajną misje pod przykrywką. Ukrywając się przed niebezpieczeństwem udają się w Bieszczady a tam ich uczucie rozkwita.

Klimat drugiego tomu jest odwzorowaniem tego pierwszego. Już się przyzwyczaiłam, że wszystkie książki Pani Świst opierają się na tym samym schemacie. Koniecznie pyskata panna koło trzydziestki, po przejściach. On koniecznie po prawie, adwokat, prokurator lub policjant z takim samym bagażem doświadczeń. A przy tym dużo pyskówek, zakręcone dialogi, wiele wulgaryzmów i slangu więziennego, przypieczętowane namiętnym seksem. A w tle przestępstwa i niebezpieczeństwo. Tak jest i tym razem. Co prawda nie narzekam bo lubię jej styl przede wszystkim za sporą dawkę dobrego humoru i dystansu do życia i niebezpieczeństwa. Seria nie jest tak dobra jak ,,Prokurator'' ale dla tych, którzy łakną podobnego klimatu jak w poprzedniej -ta jest idealnym zaspokojeniem.