Malum Część 1 recenzja

,,Elite King’s Club #4 Malum cz. 1’’ to czwarta część serii Elite King’s Club autorstwa Amo Jones.

Jest to pierwsza część opowiadająca o losach Tillie i Nate, historii o kopciuszku, który miał mrocznego księcia.

Przez mroczne i klimatyczne okładki seria przewijała mi się w zbiorach od dawna, ale dopiero kilka dni temu sięgnęłam po pierwszą część. Oceny specjalnie nie zachęcały, a fabuła o nastolatkach trochę odstraszała. Z reguły wolę książki o starszym pokoleniu. Teraz żałuje, że tyle zwlekałam bo ciężko oderwać się od tej historii, a każda kolejna część jest lepsza od poprzedniej.

W tej części poznajemy kontynuacje historii tylko z perspektywy Tillie i Nate. Dziewczyna, która zostaje matką musi stawić czoło nie tylko nowej roli ale także coraz to nowym tajemnicom królów, które wychodzą na jaw. Miotająca się między uczuciami, nie miała szansy na przepracowanie śmierci Demona a już musiała stawić czoło gniewu Neta.

W tej części poznajemy zupełnie nowe oblicze tego chłopaka. Czytając czuję jakby musiała poznawać go od nowa. Jego obraz jaki znam z poprzednich trzech części pozostaje w tyle. Z uroczego łobuza przekształca się w humorzastego króla. Los jaki został mu zgotowany jest przewrotny ale chłopak winą za to obarcza również poturbowaną przez życie dziewczynę. Za to Brantley zaczął pokazywać ludzką twarz. Moje serce w tej części skład Bishop, który pokazał się trochę z innej strony. Okazywał na swój sposób troskę o Tillie, a jego ataki śmiechu będące reakcją na sprzeczki Tillie i Nate jak również przytyki o wracającej karmie były uraczone chłopięcym urokiem. Tylko wtedy czułam, że ten chłopak poza tym, że jest królem królów jest też nastolatkiem.

Historia, która niemal w całości jest oparta na tajemnicy. Ciężko nie określić jej jako mrocznej. Ma swój klimat, w którym przelata się magia, inny świat. Dosłownie i w przenośni. Była to pierwsza część, która wycinała ze mnie łzy co przerzuca ją na inny poziom. Nie żałuje tej przygody…

Z kwestii technicznych styl pisania, przez który nie zawsze od razu były wiadomo kto wypowiada dane zdanie przekłada się na spory minus dla autorki.