Partials recenzja

Long Island, jedna z wysp NYC, to zamknięty przyczółek pozostałej dawnej potęgi.
Choć racjonowanie energii elektrycznej jest surowo przestrzegane, wbrew pozorom wielu rzeczy nie brakuje. Jest dostęp do opieki medycznej, jedzenia, nauki, nowych ubrań i technologii. W tle upadku ludzkości społeczeństwo ukazane w "Partials" potrafiło się całkiem nieźle przeorganizować.

Kira to dziecko nowego pokolenia. Urodziła się w czasie upadku, ale jednocześnie to jej pokolenie stało się ostatnim. Bohaterka i zbliżeni jej wiekiem są bowiem jednymi potomkami, odporni na wirus RM, który tak zdziesiątkował ludzkość.
Kira nie pamięta kim był jej ojciec, choć pamięta jak wyglądał.
W ciężkich momentach bohaterka powtarza sobie jego słowa: "Jesteś silniejsza niż próby, którym Cię poddają."
Z wygląda można powiedzieć, że dziewczyna na hinduskie korzenie, opiekuje się nią podobnego pochodzenia niania. Rodziny w tej wersji przyszłości, choć sztuczne i jedynie adopcyjne, są też silne i szczęśliwe.

Istnieniu pozostałej populacji East Meadow zagrażają dwie organizacje: pełen buntowników Głos oraz tytułowi Częściowcy. Głos kryje się na opuszczonych farmach i innych obiektach na rozległych terenach wkoło wyspy. Podczas kolejnego odzysku, wyprawy po pozostałości przydatnych leków i generatorów, dochodzi do aktywacji jednej z pułapek Głosu.
Kira powraca z wyprawy prosto na kolejny dyżur na oddział położnicy, z każdym dniem mając dość bezradności. Zdaniem bohaterki lek, na zabijający odporność noworodków RM, można wytropić w szeregach Częściowców, gdyż to oni są odpowiedzialni za jego rozprowadzenie. Rodzinna wyspa to jednak teren otoczony pierścieniem ochrony, zaminowany szczelnie na wypadek ataku, a jej opuszczenie może okazać się równie niebezpieczne co wyprawa na teren wroga.

Częściowców nie widziano też od wielu lat, kiedy to końca dobiegła wojna izolacyjna, którą pomogli wygrać by potem obrócić się przeciwko ludzkości i zniszczyć swoich twórców.
Kira i jej grono przyjaciół podejmuje się odpowiedzialności za przyszłość pozostałej populacji. Młoda medyczka jeszcze nie wie, że prawda może dotyczyć jej bardziej niż innych i w takim samym stopniu ratować jak zniszczyć.

Powieść podzielona jest na trzy części: wyjazd na kolejny odzysk leków i niecodzienne tego konsekwencje, misja na lądzie i jej realizacja, ponowny powrót na wyspę.

Relacje między Kirą i jej chłopakiem Marcusem to przezabawna wymiana uwag, rozbrajających i często wywołujących uśmiech czytelnika.
Co się zaś tyczy tytułowych Częściowców to "nie są ludźmi, ale maja ludzkie DNA, przynajmniej częściowo." Można powiedzieć, że to biologiczne roboty z łączem myśli i czymś na kształt zbiorowej świadomości o zastosowaniu ściśle militarnym.
Tajemnicze zniknięcie Nadity, hinduskiej niani Kiry, to natomiast zagadka na przyszły tom.

Wypisałam sobie z tej powieści sporo cytatów wartych zapamiętania. Czytana lektura była lekka i wciągająca, choć autor pozostawia dość wskazówek aby przewidzieć końcowy zwrot akcji. Jestem zadowolona z takiego biegu wydarzeń, jaki obrała ta powieść, gdyż zwiastuje on równie obiecujący tom drugi.