Sen snem snów. Tom 1 recenzja

„… iluzja myślenia, nazywana popularnie fantazją umysłu, albo inaczej marzeniami sennymi.

Dopóki nie otworzycie swojego serca i swojej, drugiej, bardziej, spragnionej części siebie, nie będziecie dokładnie wiedzieć, gdzie i w którym miejscu zacierają się granice między rzeczywistością a snem".

•

Bohaterka książki Krystyny Zelek to młoda bardzo wrażliwa dziewczyna, która uwielbia przyrodę i długie spacery po lesie. Od pewnego czasu dziewczyna czuje, że coś dziwnego dzieje się z jej organizmem. Nie może spać, nie ma apetytu, jej skóra staje się cienka i jasna, a spojrzenie puste, nieobecne.

W tych krótkich momentach, kiedy udaje jej się usnąć widzi we śnie pewnego mężczyznę. Nie wie, kim jest, ale czuje, że może mu ufać i że nie grozi jej z jego strony żadne niebezpieczeństwo, a wręcz przeciwnie, ma wrażenie, że ten człowiek ją chroni. Nazwała go Aniołem.

Pewnego dnia dziewczyna budzi się w całkowicie innym miejscu, miejscu, w którym rozpoczyna się jej koszmar…

•

„Sen snem snów" to książka, która zdecydowanie wyróżnia się na tle innych. Początkowo miałam problem by wczuć się w tę historię, ale z każdą kolejną przeczytaną kartką akcja nabierała tempa, a moje zainteresowanie rosło.

To czym charakteryzuje się ta książka to przede wszystkim to, iż nie znamy imienia głównej bohaterki. Pada ono dopiero w ostatnim zdaniu książki (nie zaglądajcie tam!). Autorka daje nam możliwość byśmy sami nadali jej imię. Dla mnie była Luizą, bo to imię jakoś najbardziej mi do niej pasowało.

Drugą rzeczą, z którą nie spotkałam się jeszcze w żadnej innej książce to, jak to sobie roboczo nazwałam, przerywniki w fabule. Nasza bohaterka przerywa swoją opowieść w całkowicie przypadkowych momentach by z nami porozmawiać. Zadaje nam pytania, które zmuszają nasze komórki mózgowe do intensywnej pracy. Analizujemy. Zastanawiamy się nad ich słusznością i co najciekawsze często w odpowiedzi będziemy potakiwać twierdząco głową.

•

Czasami sytuacje tu opisane były pozbawione sensu, a irracjonalne zachowanie bohaterki irytujące, ale czyż nie takie są właśnie sny? Ile razy po przebudzeniu z waszych ust padały słowa: „ale miałam dziwny sen". Ile razy szukaliście jakiejś logiki w tym, co widziały wasze pogrążone we śnie oczy?

•

Co do samej fabuły, to muszę przyznać, że była bardzo ciekawa. Zastanawiałam się, kiedy to, co przeżywa „Luiza" jest fantazją, a kiedy rzeczywistością i czy można śnić we śnie? 🤔 Nasza bohaterka trafiła do świata iluzji, sennego marzenia. Świata pogrążonego w ciemności i chaosie. Jaką rolę będzie zmuszona w nim odegrać? Czy wyjdzie cało z koszmaru, w jakim utknęła?

•

Jeżeli jesteście tego ciekawi, to gorąco zachęcam Was do lektury.