Sen o Glajwic recenzja

Istota czasu to podstawowy atrybut rzeczywistości. Obecny na każdym etapie życia, od narodzin do śmierci. Dla każdego biegnie w innym rytmie, ale jedno jest pewne, jego zasób jest ograniczony i każdemu się skończy. Czas na nas nie zaczeka. Zamknięty w klepsydrze, tak ulotny, wsiąka w przestrzeń. Sprawia wrażenie ułudy.
"A może to tylko sen, który rozpłynie się z wiatrem?".
Zegar tyka. Objęcie kontroli nad czasem oznacza objęcie kontroli nad życiem. Jeśli nie będzie się nad nim panować, to trudno zapanować nad czymś innym. Mądrze inwestowany może złożyć się na wspaniałe życie. Dlatego warto dysponować nim z rozwagą. Czas to nieodzowny składnik wszelkich dokonań.

Marcin Burdyga rozpoczyna pracę w prestiżowym liceum w Gliwicach. Pełny pasji, pomysłów, zaangażowania, spełnia się zawodowo. Oddany młodzieży. Gdy pewnego dnia znika jeden z uczniów, mężczyzna rozpoczyna prywatne śledztwo, by go odnaleźć. Wpada w spiralę czasu. Ślady prowadzą do niemieckich Gliwic. Musi odbyć podróż do przeszłości, gotów poświęcić wszystko, by odnaleźć chłopaka.

Wojciech Dutka fenomenalnie miesza rzeczywistość z fikcją literacką. Portret Gliwic, na który spojrzymy z perspektywy lat trzydziestych XX wieku i współcześnie. Z rysą, która uwidacznia się, gdy będziemy zanurzać się coraz bardziej w tę historię. Miasto, którego krwioobieg tworzą ulice, a krwinki to ludzie. Przestrzeń podlegająca zmianom. Przenikanie się społeczeństwa i kultur. Miejska mozaika głęboko zakorzeniona, spleciona ze sobą czasem. Tożsamość i świadomość własnych korzeni. Nie pojawiamy się w pustce, ale w świecie pełnym znaczeń, które kodujemy. Ciekawy jest tu aspekt umiejscowienia człowieka w świecie. Miejsca, z którym jest utożsamiany i które jest fundamentem.

Odkrywamy tajemnice, które zsunęły się za horyzont zdarzeń i odnalazły w centrum osobliwości. Musimy cofnąć się w przeszłość, by odkryć teraźniejszość. Dogonić i zrozumieć.

Przez karty tej historii przeplata się filozoficzne spojrzenie na sens istnienia, z domieszką refleksji i rozważania nad przemijaniem. Iluzjoryczny upływ czasu, któremu ulegamy. Autor obnaża ludzką naturę zagubioną w bezsensie egzystencji. Spojrzenie na siebie i otaczający świat.
Przeżywamy to co rzeczywiste i choć stanowi fikcję, nasze doznania, które czerpiemy z tej historii są prawdziwe i zostają z nami na dłużej. Intrygują.
Gorąco polecam. Czytajcie.
Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwolira