Sekrety Budapesztu recenzja

Zacznę nietypowo. Wykraczamy poza nasz kraj (choć pewnie pamiętacie Sekrety Lwowa, ale to miasto kiedyś leżało w naszych granicach).

Tak na swoim blogu napisał autor Sekretów Budapesztu, Waldemar Kugler. Autor niniejszych sekretów jest wybitnym znawcą Budapesztu i Węgier. Poznał stolicę naszych "bratanków", studiując i mieszkając tam. Z jego ogromnej wiedzy korzystały takie wydawnictwa, jak: Bezdroża, Express Map czy Pascal, pisząc dla nich przewodniki. Jednym słowem Budapeszt zna, jak mało kto i swoimi doświadczeniami, poznanymi miejscami, historią na kartach Sekretów Budapesztu, podzielił się z nami,

Nie znam stolicy Węgier, nigdy tam nie byłem, choć moja żona w młodości zwiedzała to piękne miasto i często mi o nim opowiada. Chciałbym tam kiedyś pojechać i zobaczyć to, co ona. A teraz pozostało mi zagłębić się w książkę znawcy tematu i przez słowa w niej zawarte poznać miejsca, ludzi, wydarzenia, które miały istotny wpływ na jego rozwój.

Bo kto nie zna kostki Rubika? Prawdopodobnie większość, która przeczyta recenzję. Ba! Pewnie spora część miała zabawkę w ręku i próbowała dociec, jak to cholerstwo układać. Część ułożyła pewnie ściankę i była z tego dumna... Zapewne znikoma część wiedziała, że jej twórca pochodził z Budapesztu? Przyznajcie się, ja nie wiedziałem! A jak można przeczytać na okładce:

Nic dodać, nic ująć, fenomen kostki Rubika obiegł cały świat. Dobrze. Kostka to nie wszystko, czego dowiedzie się o Budapeszcie z tej iście interesującej lektury. Na pewno będziecie zainteresowani, dlaczego polski aktor Stanisław Mikulski w 1969 roku był witany przez ponad 80-tysięczny tłum na Stadionie Ludowym. Poznacie również losy budapesztańskiego metra, które, jak się okazuje, było pierwsze w kontynentalnej Europie. Ikarusy. Kto ich nie znał? Kto nimi nie jeździł? Na pewno moje pokolenie dobrze pamięta. To tylko kilka interesujących rozdziałów, które charakteryzują się zwięzłym, aczkolwiek interesującym tekstem, czarno-białymi zdjęciami, faksymiliami, starymi mapami. Można tylko żałować, że lektura jest za krótka i chciałoby się jeszcze więcej.

A może po prostu trzeba ruszyć w świat i poznać współczesny Budapeszt?