Imperium burz recenzja

Aelin Galathynius w końcu dociera do Terrasenu, aby przejąć swój tron... niestety natrafia tam na przeszkodę nie do obejścia. Dlatego decyduje się przysłużyć swojemu kraju i zebrać sojuszników. Rusza w kolejną wyprawę wraz ze swoim dworem, aby odszukać stary lud oraz Zamek, który ma pomóc w pokonaniu Erawana.

Wydarzenia zawarte w książce, choć jest ich bardzo wiele, nie są chaotyczne, tworzą logiczną i zrozumiałą całość. Otrzymujemy tutaj rozbudowane sceny walki, polityczne gierki, piratów, sporo humoru, prawdziwą przyjaźń godną pozazdroszczenia, a także niesamowity romans. Uczucie, jakim darzy się nasz główna para, jest tak potężna, że aż zaskakuje ich samych. Aelin i Rowan zdecydowanie są sobie pisani. A Dorian i Manon... aż czuć w powietrzu ich chemię, za co podziwiam autorkę. Niełatwo bowiem sprawić, że wiedźma taka jak Manon mogłaby się tak zbliżyć do króla Adarlanu.

Dlatego wychodzę z założenia, że inny autor niż Sarah J. Maas nie podołałby czemuś takiemu. Bo w tej serii, a zwłaszcza w tej powieści, nie ma jednego punktu kulminacyjnego.... jest ich wiele które tak szokują, że masz takiego kaca książkowego, iż nic już nie jesteś w stanie zrobić chyba, że myśleć nad tym, co się wydarzyło... lub co się stanie.

A właśnie... co do końcówki. Rozwaliła mnie ona i to dosłownie. Nie wiedziałam co mam robić... Byłam w szoku. Dlatego z trudem szło mi sięgnięcie po Wieże Świtu. Ta książka po prostu niszczy. Wszystko się zazębia, a kiedy czytelnik dochodzi do prawdy, to jest takie bum! A potem jest kolejne... Jeszcze mocniejsze uderzenie i to jest piękne, bo widać że autorka wszystko przemyślała. Że od pierwszego tomu widziała co będzie dalej i dzięki jej wielkie za to! Już się nie mogę doczekać Królestwa Popiołów... Matko boska.., Co tam się musi stać! Czekam w napięciu.., I coś czuję, że ta seria pozostanie głęboko w mojej pamięci!

Uważam, że książka była tak genialna... może nawet trochę bardziej niż ,,Dziedzictwo Ognia'', że zasługuje na równe 10 gwiazdek. Zwłaszcza za końcówkę, która wciąż siedzi mi w głowie. Jasne... książka ma gdzieś tam swoje wady, ale ja ich nie dostrzegam w tym momencie.

Zapraszam na mojego instagrama: Wilczekczyta