Przeklęci recenzja

Mam duży sentyment do serii ECHO. Pamiętam, że zakochałam się w niej od samego początku. Igi i Sandra według mnie to w innym uniwersum Chyłka i Kordian, bohaterowie serii Remigiusza Mroza haha.
Jednakże w tej części mamy mało wątków z Igim. Nagle główną bohaterką stała się drugoplanowa postać Velma. Jedynym minusem według mnie w tej historii jest brak przedstawienia punktu widzenia Igiego, na koniec dostajemy tylko skąpą wypowiedź jego i Leny na temat tego co się działo z nimi przez całą książkę i co z tym wspólnego miała wysoka blondynka, która zakręciła się wokół niego. Myślę, że ten wątek warto było poruszyć i przeznaczyć mu jeden dłuższy rozdział wspominkowy. Jednak autor nie zrobił tego, zostawiając to naszym narzędziom wyobraźni.
Okładka przyjemna, lecz według mnie niezbyt wpasowuje się do serii ECHO, bardziej byłabym skłonna powiedzieć, że do książki autorstwa Marcela Mossa "Gdy zamknę oczy".
Skończymy moje dewagacje i przejdźmy do samej treści książki...
Czas na spoilery i skróconą opowieść o piątej części serii ECHO!!!
Historia opowiada o zaginięciu Michała, który razem z dwójką znajomych postanowił wybrać się na wycieczkę rowerową. W trakcie niej nagle oddziela się od nich by "przemyśleć parę spraw" i znika bez śladu w pobliżu ruin sierocińca, który spaliła jego świętej pamięci prababka - Siostra Felicja Roman. Do agencji ECHO zgłasza się jego matka, która od wielu miesięcy nie wie co się stało z jej synem, a śledztwo utknęło w miejscu. Sandra i Igi decydują się na wzięcie tej sprawy, lecz mężczyzna wykręca się nagle z tego pod pretekstem zajęcia się czymś innym. Kobieta jest zła na wspólnika, ale udaje się w podróż ze swoją pracownicą - Velmą. Myślę, że ten duet pozostanie w moim sercu na długo. Dwie silne kobiety, a przed nimi nawiedzony las w górach... .
Historia kończy się tragicznym, lecz udanym rozwiązaniem - Michał nie żyje, zabił go ojciec sołtysa, który wiele lat wcześniej spalił sierociniec pełen dzieci prowadzony przez zakonnice i siostrę Felicje Roman.