Samotna noc recenzja

“Samotna Noc” Charlotte Link jest moim pierwsze spotkanie z autorką, choć od pewnego czasu jej książki grzeją miejsce na półce i upraszają się o przeczytanie. Już wiem, że sięgnę po nie w pierwszej kolejności.

W pewien grudniowy poranek, w opustoszałej okolicy zostaje odnaleziony samochód ze zwłokami kobiety, uczestniczki kursu gotowania dla singli. Śledczy w zabezpieczonych śladach odkrywają odciski palców. W toku postępowania okazuje się, że dokładnie te same odciski zabezpieczono na miejscu zbrodni popełnionej prawie dziesięć lat wcześniej na nastolatku, który w wyniku poniesionych obrażeń zapadł w śpiączkę. Czy coś łączy ze sobą ofiary? Czy jest to ten sam sprawca, skoro minęło tyle lat, a brak dowodów i powiązań, aby ofiary miały ze sobą coś wspólnego?

Śledztwo mnoży wiele pytań, kolejne ciała przypadkowych ofiar przynoszą wiele niewiadomych, w których brak wspólnego mianownika, jakim jest motyw działania mordercy.

W momencie, w którym uważałam, że znalazłam odpowiedź, kto stoi za zbrodniami, okazało się, że to jeszcze nie koniec i nic nie jest tak oczywiste, jak mi się wydawało. Końcówka była dla mnie totalnym zaskoczeniem, ale to właśnie lubię w książkach, kiedy nie jest prosto i jednoznacznie.

Akcja powieści początkowo ciągnie się wolno i leniwie, ale z każdą przeczytaną stroną nabiera tempa i lawinowo wypływają na światło dzienne fakty, które zaskakują, nie może oderwać się od historii. Złożona i wielowątkowa fabuła to coś co mnie fascynuje i znalazłam to w tej lekturze. Ciekawie skonstruowana intryga, pokazująca, że każda zbrodnia ma rozwiązanie, nic nie ulega przedawnieniu, a długo skrywane tajemnice wypływają na powierzchnię i konsekwentnie ujawniają brzydkie sekrety.

Autorka angażuje czytelnika do snucia domysłów, buduje napięcie, a każda przeczytana strona przybliża nas do rozwikłania zagadki. Liczne zwroty akcji, podrzucane nowe tropy dają odpowiedź na nurtujące pytania i wyłaniają sprawcę.

Ciekawi bohaterowie zmagający się ze swoim życiem, z problemami, stanowią solidną podporę dla fabuły. Bohater to nie tylko postać mająca imię i nazwisko, ale ciekawie skonstruowany charakter nadający realności.

Samotność to jeden z drugoplanowych bohaterów tej powieści odgrywa bardzo ważną rolę w opowiadanej przez autorkę historii. Nie ma konkretnego wyglądu, koloru oczu, płci, statusu społecznego i materialnego, jest niemym uczestnikiem życia bohaterów, dojmująco upraszając się o uwagę.

Gorąco polecam tę książkę, na pewno będzie to dobrze spędzony czas przy lekturze.