Zło w ciemności recenzja

“Zło w ciemności” to kolejna książka Alex Kavy, w której pierwsze skrzypce odgrywają agentka FBI Maggie O’Dell, Ryder Creed i jego psy tropiące. Pisarka po raz kolejny inspirowała się prawdziwymi wydarzeniami, aby napisać wiarygodną i wciągającą historię.
Jest to seria z rozbudowanym wątkiem obyczajowym, więc jeśli czytelnik chce dokładnie poznać losy bohaterów, powinien sięgnąć do wcześniejszych części.

W ciemności wszystko wydaje się straszne, przerażające i złe, a doświadczenie, jakie posiada Creed, skłaniają go do unikania pracy z psami po zmroku. Rozsądek nad strachem bierze górę, gdy w grę wchodzi znalezienie zaginionego siedmioletniego chłopca. W tym czasie Maggie podąża śladem mordercy, który na ofiary upodobał sobie bezdomnych. Co kryje umysł bezwzględnego przestępcy, jakie obrazy wizualizuje w swojej świadomości, że dokonuje tak okropnych zbrodni. Początkowo nic nie wskazuje, że obie sprawy mają wspólny mianownik, ale bardzo szybko te drogi się przecinają, elementy układanki wskakują na swoje miejsce i dają czytelnikowi rozwiązanie.

Jak uwielbiam twórczość pisarki i jestem zachwycona jej pomysłami na fabułę, to tym razem na samym początku się rozczarowałam. Przyzwyczajona do wartkiej akcji i szybkiego tempa zdziwiłam się, bo tego brakowało. Po pewnym czasie wszystko wróciło na właściwe tory, fabuła nabrała prędkości i w galopującym tempie dotarłam do finału opowieści.

W książce poruszono sprawę psów służących na misjach, które po odbytej służbie nie miały możliwości powrotu do kraju. Zostały porzucone i pozostawione na pastwę losu. Autorka podkreśla, jak ważną rolę w jej życiu odgrywają zwierzęta i bardzo dużo uwagi poświęca im na kartach swoich powieści. Praca psów jest opisane szczegółowo, drobiazgowo i rzetelnie co zawsze odbieram na plus, gdyż dostarcza mi wiele informacji i zaspokajają moją ciekawość.

Bohaterowie stworzeni przez pisarkę są interesujący, z różnym bagażem doświadczeń i po przejściach, ale mają w sobie siłę i determinację do działania, co wzbudza pozytywne nastawienie czytelnika i wzmaga chęć poznania ich losów.

Jak zwykle nie brakuje emocji i wzruszenia. Gorąco polecam i zachęcam do lektury!