Wyspa recenzja

Thriller postapokaliptyczny dziejący się w Islandii. Pomysł jest prosty, oto pewnego dnia ta wyspa na Oceanie Atlantyckim traci kompletnie łączność z całym światem, pada internet, nie działają telefony, nie latają samoloty, nie przypływają statki, mieszkańcy są więc od tego momentu skazani na samych siebie.

To ciekawa wizja narastającego upadku więzi społecznych, powrotu przemocy i iście darwinowskiego świata, gdzie wygrywa silniejszy. A wszystko na tle niedoborów żywności i narastającego głodu. No cóż, głód towarzyszył ludzkości przez całą jej historię, zatem ta opowieść nie przynosi wiele nowego. Może interesujące jest to, że w książce Bjornsdottir współczesne społeczeństwo Islandii zmuszone jest przejść od cyfrowej i zautomatyzowanej nowoczesności do prymitywnej gospodarki opartej na rolnictwie. To może być wizja profetyczna, bo wiele mądrych głów wieszczy, że z powodu globalnego ocieplenia może dojść do jakichś katastrof; w każdym razie internet, elektryczność czy smarftony nie są nam dane na zawsze, łatwo można sobie wyobrazić, że pewnego pięknego dnia przestaną działać. A żyć dalej trzeba...

Autorka portretuje sytuację na wyspie, opisując losy kilku bohaterów, no jakoś nie porywa to, może za bardzo ucieka w sprawy obyczajowe, może książce brak dynamiki, ale w trakcie słuchania audiobooka miałem wrażenie, że świetny pomysł został nieco zepsuty.

Poza tym horror całej sytuacji jakoś do mnie nie przemawiał, niby to thriller, a napięcia w nim tyle, co brudu za paznokciem, może dlatego, że w naszym regionie głód był przeżywany całkiem niedawno i tkwi w pamięci zbiorowej. Wystarczy przypomnieć kilka wspaniałych i całkiem realistycznych książek: 'Zdążyć przed Panem Bogiem' Krall, 'Inny świat' Herlinga czy 'Opowiadania' Borowskiego. Zaś niedobory i wielkie kolejki po żywność pamięta się jeszcze z czasów komuny. Tak że dla czytelnika zachodniego być może to thriller, dla mnie dosyć słaba fikcja, bo gorsze opowieści znam z literatury faktu, autopsji czy opowieści rodzinnych.

Słuchałem audiobooka w doskonałym, jak zwykle, wykonaniu Andrzeja Ferenca.