Ósme życie. Tom 1 recenzja

„Zawdzięczam te wersy stuleciu, które wszystkich okłamało i zdradziło. Zawdzięczam te wersy trwającej wiele lat zdradzie, która ciąży mojej rodzinie jak przekleństwo. Zawdzięczam te wersy mojej siostrze, której nigdy nie mogłam wybaczyć, że tamtej nocy wyskoczyła, choć nie miała skrzydeł...”.

Uwielbiam długie lektury, ciągnące się latami. Poznaję bohaterów od lat dziecinnych i towarzyszę im przez całe życie. Potępiam ich wybory albo przyklaskuję im. Widzę jak dojrzewają, jak zmieniają się ich poglądy. Taka właśnie jest historia w „Ósmym życiu”. Ogromnie się cieszę, że ta książka trafiła w moje ręce. To doskonała saga rodzinna rozpoczynająca się w Gruzji, ale z czasem rozciąga się też na inne kraje. Fabuła jest oparta na opowieści Nici Jaszi, która cofa się kilkadziesiąt lat i rozpoczyna snuć nam powoli historię o kolejach losów własnej rodziny. Wraz z nimi autorka opisuje historię Gruzji i sytuację polityczną na każdym etapie życia bohaterów. Opisuje to w sposób prosty, tak że fakty historyczne doskonale wtapiają się w życie każdej przedstawionej postaci. „Kostia, występując o przeniesienie, nie przeczuwał, że niemiecki atak na jednostki floty radzieckiej stacjonujące w Sewastopolu przyjdzie tak niespodziewanie i że on sam, wcześniej niże tego chciał, znajdzie się w centrum wojny”. Wydarzenia te mają ogromny wpływ na losy każdego z rodu Jaszich, ale także innych osób, których losy, w różnych sytuacjach i z różnych powodów, złączyły się z nimi. Fabuła jest bardzo dobrze napisana. Przedstawienie przez autorkę każdej postaci oddzielnie wydaje się świetnym pomysłem, ponieważ skupiamy się na konkretnej osobie a w rezultacie i tak wszystkie te życiorysy łączą się w jedną spójną całość.

Zachwyciłam się tą sagą rodzinną. Powtórzę już po raz kolejny przy okazji wydawania swojej opinii, że każdy kto lubi takie historie, rozgrywające się na przestrzeni lat, koniecznie musi przeczytać „Ósme życie”. To opowieść o przyjaźni, miłości, zdradzie, marzeniach, wyborach i ich konsekwencjach. Kwintesencja ludzkości po prostu. Genialne!