Rywalka recenzja

8/10 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐
"Rywalka" to pierwsza książka Sandie Jones po którą sięgnęłam. Zapowiadała się na naprawdę ciekawy thriller psychologiczny, bardzo z życia wzięty. I co ja o nim uważam?
Emily, Adam i jego matka. Pammie nie znosi swojej przyszłej synowej, jest wobec niej nieuprzejma. Psuje ich plany a w końcu pod pretekstem choroby wprowadza się do nich. Kiedy Emily dowiaduje się, że to Pammie odnalazła ciało poprzedniej narzeczonej Adama zaczyna zdawać siebie sprawę, że grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo. Dlaczego Pammie tak naprawdę nie chce dopuścić do ich ślubu i czy wszystko jest takie jak się wydaje na pierwszy rzut oka?
Książka bazująca na banalnym motywie, ale jednocześnie świetnie go wykorzystująca. Bardzo mi się podobała. Akcja rozgrywa się dosyć wolno, ukazując sprzeczne uczucia przeżywane przez główną bohaterką, no bo z jednej strony narzeczony, którego kocha a z drugiej zaborcza przyszła teściowa, dająca nieźle popalić. Im dalej, tym akcja staje się ciekawsza. W pewnym momencie zaczyna się tam tworzyć jakiś dziwny i chory wielokąt miłosny, to nie jest minus, bo skomplikowało to z pewnością całą fabułę. Dla mnie mogłoby dziać się trochę więcej, jako osoba lubiąca wartką akcję muszę się przyczepić. Jednak jest to thriller psychologiczny i ten gatunek skupia się na emocjach bohaterów a to przedstawione jest bardzo dobrze. Adam mnie denerwował tym, że nie potrafił przeciwstawić się swojej mamusi, mamusia zawsze miała rację, był takim typowym maminsynkiem. Pammie też oczywiście działała mi na nerwy. Bardzo dobrze się tę książkę czyta, styl pisania jest bardzo przyjemny, choć typowo damski (nie potrafię tego wyjaśnić, ale nawet gdybym nie wiedziała, to domyśliłabym się, że pisała to kobieta). Ukazana jest tutaj też przyjaźń Emily z Sebą, który był szczerym do bólu, ale i najlepszym przyjacielem głównej bohaterki. Polubiłam go. Zakończenie rozwaliło mi mózg, spowodowało, że nie mogłam pozbierać myśli. Osobę, która może mieć coś z tym coś wspólnego przewidziałam, natomiast nie przewidziałam takiego obrotu spraw, wszystko w jednym momencie zmieniło się o 180° i niektórym postaciom zaczęłam współczuć, a czytając epilog miałam łzy w oczach i myślałam, że będę płakać, rozwaliła mnie emocjonalnie ta książka. Bardzo dobra, z przesłaniem a to się ceni. Nie zdradzę Wam więcej, dowiecie się jak przeczytacie, a mam nadzieję, że to zrobicie, bo naprawdę warto.