Ruchome święto recenzja

Odkrywam Hamingwaya, rozsmakowuję się w jego stylu i muszę przyznać, że szalenie mi się spodobał ten gość😉.
"Ruchome święto" jest niezwykłe i w pewien sposób czarujące.
To opublikowane pośmiertnie wspomnienia opisujące lata młodości Hemingwaya, które spędził w Paryżu.
To wydanie zostało zredagowane przez wnuka Hemingwaya, Seána. Dziewiętnaście rozdziałów opartych jest na maszynopisie Hemingwaya z jego odręcznymi notatkami. Autor nigdy nie uznał książki za zakończoną, i może dlatego jest doskonała, w swojej niedoskonałości.
Hemingway w swoich tekstach zabiera nas do Paryża lat 20, i to spotkanie jest trochę jak święto, trochę jak uczta, jak bankiet z kapryśnym, artystycznym światkiem tamtych lat. Przez chwilkę miałam przyjemność oddychać światem, w którym oddychał Hamingway, i to jest niezwykle pociągające.
Styl jest swobodny, lekko nonszalancki, czasem czuły, czasem wredny, a niekiedy wspomnienia przybierają charakter plotkarski.
Tu bohaterem jest Paryż, ludzie i epoka, która bezpowrotnie minęła. Aż się łezka kręci w oku, na te spotkania z ludźmi, których nazwiska zapisały się w świecie sztuki i kultury.
Gertrude Stain, Ezra Pound, Sylvia Beach, Ernest Walsh, Evan Shipman, Scott Fitzgerald, James Joyce....
Wszyscy oni mają bardzo ludzkie oblicze.
Rozdziały zawierają opisy jego związku z pierwszą żoną, Hadley, i to jest cudne jak niewiele mieli, a jak potrafili być szczęśliwi. I mimo, że małżeństwo nie przetrwało, czuć pewną dozę tęsknoty za tamtym czasem (...) w każdym razie tak właśnie wyglądał Paryż we wczesnych latach, kiedy byliśmy bardzo biedni i bardzo szczęśliwi."- kilkakrotnie podkreśla autor.
Z zapisków Hamingwaya wynika, że to opowieść fikcyjna, ale ja mu nie wierzę, to nie brzmi przekonująco.
I jest coś niezwykłego w prostocie i surowości jego tekstów, że potrafił mnie oczarować i przyciągnąć. I pozostawia z nutą nostalgii i sentymentu.
Za jedną życiową radę jestem wyjątkowo wdzięczna Hemiemu: "nie należy podróżować z kimś, kogo się nie kocha" I można ją przypisać do różnych aspektów w życiu.
Ta podróż do Paryża lata 20 była wyjątkowo udana.
Polskie wydanie i przekład - pierwsza klasa👍
Przekład: Miłosz Biedrzycki