Równonoc recenzja

wtedy dzień z nocą się zrównał
i ciemność z jasnością walczyła
wtedy i wiatr na chwilę struchlał
i dusza człowiecza zbłądziła
dotyku mrok tak pięknie ją muskał
a ona lęki swoje w nim zostawiła

tak los człowieczy krzywdą otula
tak strach rodzi się w sercu wezbrany
równonoc ciemnością w jasność się wtula
śmierci niesie oddech złem utkany
serce wspomnienia do siebie przytula
tam tylko bólu cień i lęk nieopisany

Powidoki zdarzeń tragicznych.
Wspomnienia słów, które bolą.
Strach krzywdy narodzony.
Zwiastun powrotu przeszłości.
Głęboko wciśnięty w duszy zakamarki najgłębsze.
Umysł zniewala.
Serce murem otacza.
Jest ucieczką umysłu,
głębokim zatraceniem,
tęsknoty westchnieniem.

Na kawałki małe dusza się rozkruszyła.
Rozpadła.
Pogruchotane dziecięce serce się potłukło.
W pustkę obróciło.
Od ścian umysłu echem żalu odbijają się tamte momenty.
Zasłyszanych złych słów nic cofnąć nie zdoła.
Kształtów bolesnych wspomnień nic nie wymarze.
Ratunek stał się koszmarem.
W terapii eksperymentalnej tkwiła ich nadzieja,
ta odeszła wraz z równonocą.
Z jej blasku wyłoniła się śmierć.
Z czasem, kiedy światło z ciemnością negocjuje.
Jedno mrokiem dusze przykrywa,
drugie światłością próbuje się przebić.

Fobia narodzona z krzywdy.
W dotyku kryje się koszmar największy.
W głosie stłuczonego szkła dziecka cierpienie.
Dyscypliny muśnięcia jak sznur na ciele zaciśnięty.
Lęk wysokości wspomnienie utraty niesie.
Faktura wody największym jego przerażeniem.
Bać się można też strachu
i słów, które niosą pogardy brzmienie.

Mocą tej opowieści jej wrażliwość, a siłą bohaterowie. Ich słowa i czyny nasycone znaczeniami. Każda z tych pokiereszowanych osób to historia. Niełatwa. Trudna. Wyjątkowa. Pełna mrocznych ścieżek. Ich traumy ukryte za zamkniętymi drzwiami serc. Płynie z nich siła, esencja niezmierzonych emocji. Dusze natchnione smutkiem i cierpieniem z mroku się wyłaniają. O lepszy czas walczą. Bez krzywd.

Książki Ewy Przydrygi zawsze mocno ze mną rezonują, gdyż niosą ze sobą wrażliwość. Tutaj zalała one moje serce strumieniem niezmierzonym. Dlatego całym tym moim wrażliwym sercem i duszą polecam tę książkę.