Równonoc recenzja

Justyna, główna bohaterka, kilkanaście lat temu straciła ukochaną siostrę. Tragedia, która wydarzyła się w równonoc na zawsze odmieniła jej życie. Po latach, jako dorosła kobieta, przyłącza się do grupy wsparcia, gdzie pacjenci zmagają się z poważnymi fobiami i traumami. Terapia opracowana przez doktora Wernera budzi kontrowersje, a jego metody są równie tajemnicze, co on sam. Pewnej nocy pragnienie uwolnienia się od traumy jest na tyle silne, że któreś z nich gotowe jest zabić. Równonoc znowu przynosi śmierć. Kto jest winny?

Trzy lata później Justyna zaczyna układać sobie życie na nowo. Pragnie normalnego życia dla siebie i swojej małej córeczki. Niespodziewanie pojawia się ktoś, kto uczestniczył wraz z nią w terapii i zna pewne fakty dotyczące tamtej tragicznej nocy. Niestety następnego dnia tajemniczy gość zostaje znaleziony martwy w pobliżu jej domu.

„Równonoc” to wyjątkowy thriller psychologiczny, który zawiera elementy fantastyki. Mrok i tajemnice przeplatają się z wnikliwą obserwacją ludzkiego zachowania i relacji. Ewa Przydryga mistrzowsko kreśli losy bohaterów, zmagających się z określonymi demonami, jak i z tajemniczymi wydarzeniami, które zmieniają ich spojrzenie na otaczającą ich rzeczywistość.
Historia stworzona przez autorkę ma wiele niewiadomych, które zostały oparte na ludzkich dramatach. Książka wciąga od pierwszych stron, dając czytelnikowi nie tylko intrygujące zagadki, ale także tropy, które prowadzą do odkrycia głęboko ukrytych prawd. Bohaterowie wykreowani przez autorkę są wielowymiarowi, a każdy z nich kryje się z czymś, czego nie chciałby aby ujrzało światło dzienne.

„Równonoc” łączy nie tylko elementy fantastyki z mrocznymi sekretami i tajemnicami, ale również smutek i ból. Atmosfera z każdą kolejną stroną staje się coraz gęstsza. Przeszłość nie daje o sobie zapomnieć. Losy szóstki bohaterów splatają się w najmniej oczekiwanym momencie. Styl autorki, jak zawsze powoduje, że otrzymujemy historię pełną poetyckich obrazów. Pozwala to nam na głębszą analizę i zaangażowanie się w książkę. Zakończenie zaskakuje, wywołuje dużo emocji. Kilku rzeczy można się domyślić, jednak niektóre wyjaśnienia okazały się naprawdę ciekawe i pozytywnie wpłynęły na opinię o książce. To zdecydowanie książka, która opiera się na refleksji nad przeszłością naszego życia oraz nad tym, jak kruche może być poczucie naszego bezpieczeństwa i spokoju. Po raz kolejny jestem zachwycona twórczością autorki i z niecierpliwością czekam na nowe mroczne historie :)