Tajemnica Wzgórza Trzech Dębów recenzja

Tajemnicze wzgórze, na którym trzy wiekowe dęby, które zawłaszczyły cały obszar ogrodu i nie pozwalają rosnąć innym roślinom. Tajemnicza rodzina, w której tylko najstarsi synowie płodzą męskich potomków. Tajemnicze morderstwo, o którym nikt nie chce mówić. Hubert Czarny jeszcze nie wie, że przekraczając próg domu Potockich, trafił w sam środek rodzinnych układów i dawnych waśni, które doprowadzą go do samego piekła.

Zmęczyłam się tą historią. Ilość bohaterów, koneksji rodzinnych przyprawiała o zawrót głowy. Momentami czułam się, jakbym czytała scenariusz opery mydlanej. Jeden bohater najpierw był z jedną kobietą, potem z drugą, ale nadal miał powiązania z tą pierwszą. Co kartka, to nowy uczestnik opowieści. W pewnym momencie nie wiedziałam już kto z kim i dlaczego. Rozumiem zamysł stworzenia rodzinnej, wielopokoleniowej opowieści, ale poszczególni bohaterowie niczym szczególnym się nie wyróżniali. Nikt nie był z nich barwną postacią, która odróżniałby się od pozostałych. Nawet kobiety pozostawały w cieniu, były przezroczyste bez polotu.

Sama akcja również pozostawia wiele do życzenia. Prywatny detektyw dostaje zlecenie rozwiązania morderstwa, problem w tym, że na wzgórzu nikt nie chce z nim rozmawiać. Panuje jakaś dziwna zmowa milczenia, która powoduje, że sprawa jeszcze bardziej się komplikuje. Nasz bohater kręci się wokół sprawy, starając się rozwikłać zagadkę. No właśnie kręci się, to najlepsze określenie, bo tempo akcji nie przypomina jazdy na karuzeli. Nie mamy napięcia, dusznej atmosfery. Jedyne, co się wytwarza, to myśl, żeby skrócić męki czytelnika. Wszystko ciągnie się jak guma, nie pozostawiając żadnej przyjemności. Jakby tego było mało mamy jeszcze motyw lustra, które nijak ma się do całości książki. Czuć, że aspekt ten jest na siłę, tak by dodać pozycji nieco kolorytu i pikanterii.

Mam wrażenie, że wszystkiego jest tu za dużo. Sam pomysł na fabułę świetny, ale całość kompletnie nieprzemyślana. Szkoda, wielka szkoda, bo mogła to być rewelacyjna pozycja, a tak mamy bardzo przeciętną pozycję.