Kłamstwo recenzja

Szukacie książki innej niż wszystkie?
To przedstawiam wam Czarne żagle.
Książka osadzona u wybrzeży Hiszpani gdzie czuć klimat minionych wieków, morskich podróży.
Mogła bym to nazwać reatelingiem Robin Hooda tylko w pirackiej odsłonie, brzmi Szalenie ale uwierzcie mi na słowo jest genialnie.
Mamy tu też odniesienie do piratów z Karaibów. A wątek romantyczny to motyw od wrogów do kochanków oraz miłości od pierwszego wejrzenia.
Główna bohaterka Francesca podczas krwawej zemsty piratów na jej rodzinie za zabicie ich kapitana i ojca, jest światkiem śmierci rodziców. Pojmana pod przebraniem spedza kolejna leta służąc na statku swojego kata i oprawcy. Ale czy ten kat ma też serce?
Marcos choć najmłodszy z Czarnych braci jest też najbardziej krwawy, bezlitosny i mściwy. Mimo że od początku odkrywa fortel młodej Seniority niedaj po sobie tego poznać przez 6 lat podziwia ja z ukrycia.
Kiedy ,jej tajemnica wypływa na wierz wszystko zaczyna się gmatwać a jej udział w rejsach staje pod znakiem zapytania.
Co będzie silniejsze wiara w swoje działania i obowiązek wobec swego ludu czy miłość i żądze?
Tego dowiecie się z książki.
Ja jestem zachwycona zarówno ilością pracy w dopracowanie szczegółów, piekne opisy, sceny erotyczne które były zmysłowe a nie wulgarne. Gdybym miała się przyczepić to jest tam scena rodem z Titanica której nie jestem fanką ale dla fabuły była ona istotna.
Nie doczekacie się tu szczęśliwego zakończenia ale takie które powoduje że chcecie odrazu sięgnąć podrugi tom, niestety na niego będziemy musieli jeszcze poczekać.
Kolejna część będzie już o kolejnym z braci czekam więc na historie Cruza bo choć z początku pokochałam ta postać to z końcem książki miałam do niej ogromny żal.
Jedna postać drugo planowa mocno namieszać w życiu głównych bohaterów, obsesyjna miłość i żądzą zemsty to zawsze ciagnie do katastrofy. Ktoś poniesie największe poświęcenie względem własnych uczuć, w miolosnych trojkontach tak już bywa że ta odzucona osoba niszczy wszystko na swojej drodze.