Mężczyzna w białych butach recenzja

Reportaż czy kryminał?

WYBÓR REDAKCJI
Autor: @almos ·1 minuta
6 dni temu
Skomentuj
23 Polubienia
Książka szczegółowo prezentuje autentyczne śledztwo w bulwersującej sprawie seryjnego gwałciciela i mordercy małych chłopców, który grasował na terenie całego kraju na początku lat 90. Rzecz dzieje się głównie w Poznaniu, bo policjanci z tego miasta koordynowali śledztwo. Cała sprawa była niezwykle ciekawa, bo śledztwo obejmowało cały kraj, nie obyło się bez błędów i przepychanek pomiędzy policjantami. Świetny materiał na dobry reportaż albo pasjonujący kryminał. Niestety, autorzy spartolili robotę, bowiem rzecz cała napisana jest bardzo chaotycznie, jakby w wielkim pośpiechu, sporo tam niepotrzebnych wątków i powtórzeń. Książce wyraźnie zabrakło dobrego redaktora, który by skorygował liczne błędy autorów.

Parę ciekawych wątków zostało tylko zasygnalizowanych, oto na przykład zatrzymany zostaje silnie podejrzany mężczyzna, ale przesłuchujący komisarz od razu ma wrażenie, że to fałszywy trop, zatrzymano nie tego człowieka. Inni policjanci, którzy chcą kończyć śledztwo, wściekają się na komisarza, który wspomina „Przez parę dni byłem na Komendzie wrogiem numer jeden” (okazało się, że komisarz miał rację). Bardzo to ciekawy i mało opisany wątek stosunków wewnątrz policji kompletnie puszczony przez autorów

Trudno powiedzieć czy książka jest kryminałem, czy reportażem, zawiera bowiem liczne wynurzenia wewnętrzne zabójcy czy policjantów, np. sierżanta Kowalskiego, który chce zrzucić wagę, a nie może (mało to ciekawe) także masę dialogów policyjnych, zresztą słabo napisanych, drewnianych. W ogóle, w ujęciu Ciszka i Larka policjanci pokazani są jako dziarscy faceci, zupełnie nie czujemy ich stresu ich i potwornie ciężkiej pracy w czasie śledztwa.

Kudy autorom do takich tuzów reportażu kryminalnego jak Przemysław Semczuk czy Krzysztof Kąkolewski (który zresztą napisał świetny kryminał 'Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię'). Z drugiej strony trochę żal straconej szansy na świetny kryminał, taki Chmielarz czy Miłoszewski zrobiliby z tego materiału prawdziwe cacko.

Ciężko się rzecz całą czytało, skończyłem z dużym trudem.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2016-08-08
× 23 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Mężczyzna w białych butach
Mężczyzna w białych butach
Michał Larek, Waldemar Ciszak
6.3/10

Dalej niż kryminał, głębiej niż dokument Rok 1991. Na poznańskim blokowisku niepozornie wyglądający mężczyzna zaczepia idącego do szkoły nastolatka. Wymyśla pretekst, żeby dostać się do jego mieszkani...

Komentarze
Mężczyzna w białych butach
Mężczyzna w białych butach
Michał Larek, Waldemar Ciszak
6.3/10
Dalej niż kryminał, głębiej niż dokument Rok 1991. Na poznańskim blokowisku niepozornie wyglądający mężczyzna zaczepia idącego do szkoły nastolatka. Wymyśla pretekst, żeby dostać się do jego mieszkani...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

O tym, że uwielbiam twórczość Michała Larka nie będę nikogo przekonywać. Rzeczy oczywiste nie wymagają dowodów. Coś zaiskrzyło przy pierwszym tomie "Dekady", a potem było jeszcze lepiej. I choć słowo...

@zaczytanaangie @zaczytanaangie

Zapewniam Was, że po przeczytaniu tej książki odbędziecie ponowną rozmowę z Waszymi dziećmi na temat bezpieczeństwa i ograniczonego zaufania w stosunku do osób nieznajomych. "Mężczyzna w białych buta...

@Czytada @Czytada

Pozostałe recenzje @almos

Rewolwer Maigreta
Maigret alkoholikiem?

Ta czterdziesta książka w serii z Maigretem wydana została w 1952 r. Rzecz cała zaczyna się dosyć ciekawie. Oto pewien młody człowiek odwiedza komisarza w domu, ale go n...

Recenzja książki Rewolwer Maigreta
Moje smoki na dobre i złe
Sporo powtórzeń

Niedawno zmarły Jerzy Stuhr pisał sporo książek, ta autobiografia została wydana z okazji okrągłego jubileuszu jego 70-lecia. Ponieważ bardzo lubię tego aktora, a jego r...

Recenzja książki Moje smoki na dobre i złe

Nowe recenzje

Tysiąc dni bez ciebie
Miłość jest trudna
@olilovesbooks2:

*współpraca reklamowa z Luną Velevitką i Wydawnictwem White Raven* Debiutancka książka autorki, którą zdążyłam już dob...

Recenzja książki Tysiąc dni bez ciebie
Dziewczyna bez serca
Dziewuszka bez serduszka
@Malwi:

Jagoda Wochlik w "Dziewczynie bez serca" serwuje nam opowieść z potencjałem na emocjonalny rollercoaster, ale ostateczn...

Recenzja książki Dziewczyna bez serca
Katia
recenzja
@zaczytaj_ch...:

Katarina Ruszczow to kobieta, której życie zbudowane jest na fundamentach bólu, przymusu i nieczystych interesów. Od n...

Recenzja książki Katia
© 2007 - 2025 nakanapie.pl