Obłęd recenzja

"Obłęd" Justyny Kopińskiej z pewnością ma w sobie co nie co z obłędu, jednak myślę, że w największym stopniu odnosi się to do samej realizacji fabuły i bynajmniej nie chodzi mi o pozytywny wydźwięk znaczeniowy tego słowa.

Niezwykłe rozczarowanie. Te dwa słowa chyba najlepiej oddają moje odczucia po tym, jak skończyłam czytać tę pozycję i naprawdę nie rozumiem jak można było zepsuć tak dobrze zapowiadającą się książkę.

Sam pomysł na tę historię bardzo przypadł mi do gustu. Tajemnice, jakie pokrywają jeden z polskich szpitali psychiatrycznych, w którym prym wiedzie szanowana ordynator i reporter, który za wszelką cenę chce je odkryć. Co może pójść nie tak? W tym przypadku: naprawdę wiele... o ile nie wszystko po kolei.

Już od pierwszych stron widać było, z jaką powierzchownością potraktowano zawarte w książce wątki. W wielu przypadkach prosiły się one o chociaż minimalne pogłębienie, bo mogły wnieść do historii o wiele więcej interesującej treści. Niektóre z nich pojawiały się z kolei zupełnie niespodziewane, jakby całkowicie wyrwane z kontekstu, bez jakiegokolwiek związku przyczynowo-skutkowego.

Pokładałam bardzo duże nadzieje w samym zakończeniu, które z jednej strony zaspokoiło moje czytelnicze oczekiwania, jednak wciąż nie było tym, co wywołało by efekt emocjonalnego pobudzenia. Można powiedzieć, że książka urywa się w najbardziej emocjonującym momencie, jednak być może był to celowy zabieg, pozwalający czytelnikowi samemu poprowadzić dalsze losy głównych bohaterów. Zauważyłam także, że pojawia się duża powtarzalność niektórych scen, co niekoniecznie było potrzebne, a po pewnym czasie wręcz niezwykle nużące.

Jednym z większych plusów są dla mnie sami bohaterowie, gdyż ich osobowości i historie życiowe wydają mi się dość nietuzinkowe, chociaż tak naprawdę ich wątki nie zostały na tyle pogłębione byśmy mogli dowiedzieć się o nich wystarczająco dużo. Z chęcią zapoznałabym się z przeszłością większości z nich, bo autorka pokazała nam wyłącznie uproszczone charakterystyki.

Naprawdę uważam, że dało się to napisać lepiej. Być może, gdyby książka była trochę dłuższa, znalazłoby się w niej więcej rozbudowanych treści i dzięki temu zaspokoiła by mój czytelniczy głód, jednak na dzień dzisiejszy jest jedną z najgorszych książek, jakie udało mi się przeczytać.