Diagnoza. Osaczenie recenzja

Do ,,Diagnozy. Osaczenie" chciałam zrobić pierwsze podejście zaraz po zakończeniu serialu. Wstrzymałam się jednak bo: po pierwsze chciałam przeczytać pierwszą część, po drugie chciałam zdystansować się od serialu. Muszę przyznać, że mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Chyba nie do końca odnalazłam się w tym co w niej przedstawiono.
 
Jan wraz z Anną, która popełniła błąd lekarski (wycięła podczas operacji zdrową nerkę) wyjeżdżają do Szwecji by odciąć się od przeszłości. Kobieta przebywając w obcym kraju z trudem uzyskuje równowagę psychiczną. Nie ułatwia jej tego partner, który mimo uczuciowych zapewnień robi wszystko by jego tajemnice nie wyszły na jaw.
 
W pierwszej części postaci mi się zgadzały tzn. w Annie widziałam Maję Ostaszewską, w Bognie Danutę Stenkę a w Janie Adama Woronowicza. W tej części ewidentnie mi tego zabrakło. Nie czułam klimatu serialu i straciłam wiarę w to, że Diagnoza będzie miała ciąg dalszy. Sądziłam, że ta historia będzie podstawą do wznowienia produkcji. Raczej się na to nie zapowiada. Historia miała potencjał, gorzej z wykonaniem. Ode mnie 6/10. Mimo takiej oceny polecam przeczytać książkę przed obejrzeniem serialu.