Przez ucho igielne recenzja

Wiele osób cierpi z powodu kiepskiego życia najczęściej współtworzonego przez ich rodzinę. Niektórzy nie zdają sobie z tego sprawy, a inni świadomie krzywdzą bliskich poprzez swoje lekceważące zachowanie odznaczające się także pomiataniem, a nawet przemocą psychiczną. Jeżeli ofiara nie będzie mieć siły na to, by wreszcie stanąć na nogi, to powolne oddziaływanie jej otoczenia w końcu ją zniszczy i popchnie do destrukcyjnych zachowań.

Zarys fabuły

W książce spotykamy dalsze losy kobiet zamieszkałych w Pietruchach, z którymi mieliśmy okazję zetknąć się w obu poprzednich tomach pod tytułem „Znaki życia”. Malwina zmaga się z wewnętrznymi demonami po gwałcie, którego padła ofiarą. Bohaterka chodzi na terapię, próbuje zrozumieć zachowanie oprawcy, którym był jej mąż. Sylwia nie poddaje się podstępnej, nieuleczalnej chorobie i stara się żyć pełnią życia. Natomiast do Wiktorii dociera, iż rodzina traktuje ją jako służbę i chcą ją tylko wykorzystać, dlatego też zaczyna powoli zmieniać swoje dotychczasowe postępowanie względem ich. Jaką rolę w ich życiu odegrała intuicja? Na kogo mogą liczyć kobiety, a kto jest ich wrogiem? Jak poradzą sobie z przeciwnościami losu i co się jeszcze wydarzy? O tym w książce „Przez ucho igielne” autorstwa Wioletty Milewskiej.

Próba ratowania siebie

Autorka w tym tomie ukazała proces, w którym bohaterki zaczęły walczyć o siebie pomimo iż ich domowe środowisko było temu przeciwne. Z pewnością intuicja, czy też inne możliwości występujące dzięki nieodgadnionym funkcjom mózgu sprawiły, że stało się to zdecydowanie bardziej realne niż wcześniej. Osoby, które doświadczyły podobnych zdolności wiedzą, że jest to możliwe i być może kiedyś badania naukowe to potwierdzą. Niemniej zachowanie kobiet zaczęło powoli ulegać zmianie, a mężczyźni kolejny raz pokazali się z najgorszej strony. Obecnie coraz rzadziej słyszy się o takich problemach w miastach, a nawet występują przypadki odwrotne. Niestety tak pięknie i kolorowo życie nie wygląda na wsiach lub w zacofanych miejscowościach, gdzie dalej kobieta traktowana jest jako parobek przez mężczyzn i rodzinę ze starszego pokolenia. Toteż każdy przykład pokazujący walkę z patriarchatem i wyzyskiem ze strony rodziców jest warty uwagi, bo może pomóc komuś zmienić dotychczasowe życie.

Podsumowanie

Książka porusza tematy filozoficzne, medyczne, a nawet z czarną magią, a jest to zrobione w sposób przystępny dla każdego, dzięki czemu nawet dłuższe rozdziały czytały mi się z dużą przyjemnością i z zaciekawieniem, gdyż interesuje mnie taka tematyka, a że została zaprezentowana realistycznie, to tym bardziej wywoływała we mnie szereg różnych emocji. Ciekaw jestem, co wydarzy się w kolejnym tomie, a tenże należy czytać po zapoznaniu się z poprzednimi do czego namawiam. W tym przypadku mamy do czynienia z powieścią obyczajową, a problemy społeczne, które zostały poruszone zdecydowanie są nadal aktualne i wymagające refleksji. Piękna okładka przykuwa wzrok i wprowadza nas w poczucie tajemniczości. Gorąco polecam tę życiową historię, bo być może po jej lekturze zmienicie nastawienie wobec siebie lub najbliższych z waszego otoczenia.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję autorce Wioletcie Milewskiej.