Przybrany brat recenzja

Autor: A. E. Murphy

Książki o tematyce przybrany brat-siostra są jednym z tematów, do którego podchodzę z pewną rezerwą. Niby jest to łatwy temat, dużo się powiela, ale przecież autorki wpadają na coraz to lepsze pomysły. Tutaj autorka kompletnie mnie zaskoczyła, ale niestety nie w pozytywny sposób.

Raven zamieszkuje ze swoim ojcem, macochą i przybranym bratem. Jej nowy dom ma basen, plażę dość blisko położoną i jest jedną wielką willą. Raven nie jest grzeczną dziewczynką. Wręcz przeciwnie. Travis jednak jest kujonem z wielkimi okularami, który lubi grać w gry. Dziewczyna nie może go strawić, chociaż nie trwa to długo. Jeden pocałunek zmieni kompletnie jej stosunek do jego osoby. Już nie będzie się z niego śmiała. Będzie o niego wręcz zazdrosna.

Nie mam nic do bohaterek, które nie są cichymi myszkami. Niestety, gdy jednak bohater zaczyna się jawnie popisywać, chce być w centrum uwagi, już zaczynam czuć, że nie złapię z tą osobą dobrego kontaktu. Tutaj niestety tak było. Nie trawiłam Raven od początku do samego końca. Paliła zioło, upijała się, chciała być w centrum uwagi… Nie lubię kiedy ludzie tak się zachowują. Dziewczyna w sumie była taką cwaniarą co to nie ona.

Polubiłam Travisa, chociaż do ostatniej chwili nie wiem co on widział w swojej przybranej siostrze. Byli kompletnymi przeciwieństwami. Może tutaj zagrały hormony? Nie mam pojęcia co między nimi zaszło. Na pewno jednak wiem, że nie czułam między nimi chemii. Relacja pojawiła się nie wiadomo skąd i nie wiadomo dlaczego. Jeden pocałunek przecież nie mógł zmienić nastawienia dziewczyny tak diametralnie.

Nudno było czytać o tym jak nastolatkowie spotykają się po kryjomu i się całują czy uprawiają sex. Opisywanie tego za każdym razem było po prostu nudne. Miałam wrażenie jakby dla głównej bohaterki liczyły się tylko chwile uniesienia.

Książkę czytało mi się opornie. Po każdym rozdziale błagałam tylko, żeby ona już się skończyła. Poświęciłam jej bardzo dużo czasu. Zwykle czytam książkę w dwa, maksymalnie w trzy dni, w zależności od objętości. Tutaj mimo małej ilości stron, cierpiałam przy czytaniu.
Sama z siebie nie polecam zapoznawania się z książką.