Przez recenzja

Cała książka to dziwny, obsesyjny świat mężczyzny, który po pięciu latach tułaczki postanowił stworzyć swój własny świat. Oddzielić się od innych, żyć samotnie w wynajętym mieszkaniu w bloku na czwartym piętrze. W którym całkowicie poddaje się rutynowym czynnościom – a przede wszystkim podglądaniem swojej żony. Zakupy robił przez internet, wychodzi tylko po to żeby wynieść śmieci, cały czas udaje, że go nie ma.
Zanurza się rozmyślaniach, wspomnieniach o swoim ponurym, gorzko - słodkim życiu w małżeństwie i poza nim. Bohater, który może przyprawić nas o nerwicę, ta jego objętność, brak empatii wobec kobiety, którą przed laty skrzywdził, wykorzystując ją do jakiegoś chorego eksperymentu, wymyślonego przez siebie.

Historia bardzo prosta wręcz można rzec banalna, ale zmuszająca do zatrzymania, zastanowienia się i przemyślenia. Autorka porywa nas swoją naturalnością i prostotą, zachwyca niezwykłym stylem i przekazem. Plastycznie i sugestywne przybliża nam obraz człowieka zaplątanego w swoich myślach, w swoim wyimaginowanym świecie. Opętanego niezdrową obsesją podglądania swojej żony przez obiektyw aparatu, po to, tylko aby przekonać się, jak bardzo unieszczęśliwił ją swoim nagłym odejściem, przed pięcioma laty.

Nie ma tu akcji, która trzyma nas w napięciu, w niepewności tak na pozór nic tu się nie dzieje. Ale Pani Zośka Papużanka w bardzo umiejętny sposób wciąga nas w fabułę, z wielką fascynacją zaczynamy uczestniczyć w poczynaniach głównego bohatera, który wywołuje w nas ogrom emocji: wściekłość, żal, współczucie. Mamy tu prawdziwe życie, happy endu nie będzie, bo w rzeczywistości, szczęśliwe zakończenia nie zdarzają się tak często. To może być brutalna prawda o każdym z nas - ta niezdrowa chęć podglądania, tkwi w każdym.

,,Książkę mogłam przeczytać dzięki portalowi ,,czytampierwszy.pl’’