Krew i Popiół recenzja

"Krew i popiół" Jennifer L. Armentrout to pierwszy tom serii o tej samej nazwie wydana nakładem wydawnictwa You & Ya. Miałam okazję ją przeczytać dzięki życzliwości mojej przyjaciółki Natalii, która mi ją pożyczyła. Czy książka mi się podobała? Tak nie do końca. Zbyt dużo w niej romansu i scen erotycznych😅 Zamiast działać bohaterowie ze sobą ciągle flirtują. Jednak świat stworzony przez autorkę mnie oczarował.

Penellaphe Balfour, Poppy, jest Wybraną przez bogów i zwana Panną. Musi zachowywać się odpowiednio do swej pozycji, ale i też jest na każdym kroku ograniczana. Ma mnóstwo nakazów i zakazów, których musi przestrzegać. Tylko nieliczni mogą zobaczyć jej twarzy, która zawsze musi być zakryta welonem. Nie może opuszczać swej komnaty bez powodu, a jeśli już gdzieś wychodzi to tylko w obecności strażnika. Ubierać może się tylko na biało, nie może rozmawiać z innymi, nawiązywać przyjaźni i się angażować. Dosłownie żyje w złotej klatce. Nie ma możliwości wyboru. Ma przejść rytuał, połączyć się z bogami, a inni za jej sprawą mają dostąpić astrndencji. Dziewczyna ma jednak naturę buntowniczki i łamanie od czasu do czasu niektóre zasady. Oprócz ludzi którzy uważają ją za Pannę nie ma nikogo, jej rodzice zginęli w ataku Sysynów (stworów żądnych krwi), gdy była dzieckiem. Po nieudanej próbie porwania jej przez Destydentów zostaje jej przydzielony nowy, przystojny i młody strażnik - Hawke. Dzięki niemu dziewczyna zaczyna dostrzegać swe ograniczenia oraz to, że żyje pod kloszem.

Książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Język autorki jest prosty i lekki, jednak jak już wspomniałam za dużo tu romansu. Brakowało mi tu dworskich intryg i spisków. Za to tajemnic kilka się znajdzie. Scen walki też tyle co kot napłakał. Główni bohaterowie ciekawi i idealnie wręcz wykreowani, tak że chwilami aż nierealni. Jednak wnerwiały mnie cholernie przemyślenia Poppy co do Hawka. To, że nie potrafiła normalnie porozmawiać tylko dusiła wszystko w sobie. A jeśli chodzi o Hawka to został on zbyt mocno wyidealizowany. Postacie drugoplanowe stanowią tylko tło, a szkoda bo niektórzy bardzo mnie sobą zaintrygowali i ciekawy byłby jakiś wątek poboczny z ich udziałem. Mimo to ciekawił mnie rozwój wypadków i narastające napięcie nie tylko między głównymi bohaterami, ale również w królestwie. Liczyłam na jakiś wiekszy bunt poddanych, ale się przeliczyłam. To pierwszy tom, więc mam nadzieję, że w kolejnym będzie więcej akcji i intryg. Autorka bardzo fajnie przedstawiła nowe spojrzenie na konflikt ras wilkłaków i wamprów. Świat jest ciekawy i fascynujący. Podoba mi się przedstawienie kłamstw elity rządzącej, która za pomocą religii, steruje ludem. "Krew i popiół" nie jest złą książką, jednak na dobre fantasy nie ma tu co liczyć. Ale ważne, że można miło przy niej spędzić czas. Z wielką chęcią sięgnę po kolejny tom.