Katedry recenzja

Trzy dekady temu na śmietnisku w spokojnej dzielnicy znaleziono poćwiartowane i zwęglone zwłoki nastolatki. Dochodzenie umorzono bez wykrycia sprawcy, a rodzina ofiary – klasa średnia, ludzie wykształceni i wierzący – nie radzi sobie z tym balastem. A jednak po tylu latach dzięki uporowi ojca ofiary prawda w końcu wychodzi na jaw - przynajmniej częściowo.

Prawda odkryta przez mężczyznę odsłania koszmar skrywany za fasadą pozorów. W "Katedrach" jesteśmy świadkami, jak okrucieństwo spowodowane posłuszeństwem i fanatyzmem powoli wychodzi na jaw odkrywając przyczyny rodzinnej tragedii. W powyższej powieści jesteśmy też świadkami współudziału tych, którzy się bali oraz tych, którzy pozostali obojętni na przesłanki zwiastujące nieszczęście. Zauważamy również rozpacz nielicznych, którzy ośmielają podążać swoją drogą, nie przyjmując narzuconych norm.

Claudia Piñeiro dokonuje mistrzowskiej wiwisekcji rodzinnych więzi, społecznych przesądów oraz ideologii i instytucji, które wpływają na nasze prywatne światy. Dostajemy poruszającą, odważną i boleśnie aktualną powieść, celną jak strzała wbita w samo serce.

Zanim zdecydowałam się zacząć opowiadać Wam o tej historii potrzebowałam dłuższej chwili oddechu po tym co przeczytałam. Nie mogłam spodziewać się tego, jak bardzo ta opowieść okaże się mi bliska, a w obliczu tego co niedawno wypłynęło i wstrząsnęło wieloma osobami prawdziwa oraz bolesna. Wprawdzie "Katedry" skończyłam czytać dość szybko to szczególnie pod koniec dość często towarzyszyły mi łzy.

W powyższej powieści bardzo wyraźnie wybrzmiewa to do czego może doprowadzić fanatyzm religijny, brak podstawowych instynktów oraz nieumiejętność krytycznego myślenia wobec wiary i wartości, które podobno nam przekazuje. To zadziwiające jak wiele okrutnych i bestialskich rzeczy można sobie wytłumaczyć wolą sprawiedliwego oraz miłosiernego (jakżeby mogło być inaczej) Boga. W końcu przecież skoro nie reagował to nasze czyny oraz ich konsekwencje są wolą Najwyższego. Jednak mimo bólu i cierpienia, którymi jest przepełniona ta książka to znajdziecie w niej również szczyptę oddania, miłości i zrozumienia, które pozwala nam mieć nadzieję na to, że mimo wszystko można żyć po swojemu i na swój sposób odnaleźć szczęście oraz swoje miejsce na ziemi.

"Katedry" to trudna, ale ważna i potrzebna powieść przede wszystkim dlatego, że powinna pomóc nam się otrząsnąć, a przede wszystkim nabrać siły w walce o nasze podstawowe prawa człowieka. Myślę, że wiele osób wyciągnie z niej coś dla siebie i zapewne przejrzy się w powyższej historii niczym w lustrze. Ze mną poniekąd tak właśnie było. Jednak z drugiej strony znajdzie się zapewne parę osób, które powyższą powieść uznają za atak na podstawowe wartości chrześcijańskie i uzna ją za obrazoburczą. No cóż - trudno. Jednak to nie zaniża wartości tejże książki, którą polecam Wam całym sercem.