Miłość ma Twoje imię recenzja

Mimo, że bardzo lubię książki ya, to te, których bohaterowie są w wieku przybliżonym do mojego, trafiają do mnie zdecydowanie bardziej. Chociaż, może nie powinnam tak mówić. Wszystko zależy od tego, jak dana historia została napisana, jakie porusza tematy. To są najważniejsze aspekty. Oczywiście, po nich pojawia się cała masa kolejnych "za" i "przeciw".

Po raz kolejny trafiam na akcję, która toczy się w Polsce. Eliza, niespełna trzydziestoletnia kobieta, po latach spędzonych we Francji, z wielkim impetem wraca w rodzinne strony. Czy była to jej świadoma decyzja? Można powiedzieć, że została do tego trochę zmuszona (przynajmniej do samego przyjazdu). Później wszystko toczy się pod jej większą kontrolą. Najcudowniejsze w tym wszystkim jest to, że znów może być z najbliższymi.

Piotr prowadzi biuro architektoniczne. Nie patrząc na to, czym zajmowali się jego rodzice, postanowił pójść w nieco innym kierunku zawodowym (swoją drogą - matematyka była dla mnie zawsze przyjemniejsza niż polski - i właśnie to łączy mnie z głównymi bohaterami). Przeszłość odcisnęła na nim ogromne piętno, jednak ze wszystkich sił stara się, aby jego rodzina była szczęśliwa. Niestety, nie do końca pamięta w tym wszystkim o sobie.

Tych dwoje nie da się nie lubić. Śmiało mogę nawet powiedzieć, że ciężko będzie o nich zapomnieć. Karolina stworzyła tak sympatycznych bohaterów, iż nie można od tak przejść obok nich obojętnie. Jak już niejednokrotnie wspominałam, nazywam takie książki "życiówkami". Historia jest przeładowana wartościami, które powinny towarzyszyć nam w życiu codziennym. Jest to lekki romans, który pokazuje (w nienachalny sposób), jak rozwija się relacja między dwójką dorosłych ludzi. Ludzi doświadczonych na różne sposoby. Oboje są bardzo niepewni siebie, chociaż pod zupełnie różnymi aspektami. Razem potrafią uzupełniać swoje wzajemne braki.

Bardzo dużą wartość w "Miłość ma twoje imię" odgrywa rodzina. Ta, chociaż niejednokrotnie może wprowadzić w zakłopotanie (tak, tak, myślę o cioci Joli), stanowi też ogromny fundament, na którym będą stawiane pozostałe relacje pojawiające się w życiu człowieka. Kolejnym elementem jest zaufanie - budowane krok po kroku, staje się coraz mocniejsze. Chociaż, czasami wystarczy ten błysk w oku, który sprawi, że nagle stajemy się otwartą księgą. Niekiedy, tak najzwyczajniej w świecie, wystarczy, że trafimy na tę odpowiednią osobę.

Uważam, że to naprawdę bardzo przyjemna lektura, która będzie idealnym wyborem, gdy najdzie Was ochota na coś lżejszego. Bardzo często lubimy skrajności, przeładowania, ta historia jest po prostu stonowana, ale zachwyca pomysłem na nią i realizacją tematu. Czytając, człowiek po prostu wie, że Karolina włożyła w nią dużo serca. Absolutnie nie jest nudna. Wręcz przeciwnie - lekkości, która została w niej zawarta, sprawia, że serce czytelnika dodatkowo się na nią otwiera. Cóż, moje otworzyło się na pewno. Zdecydowanie potrzebowałam teraz właśnie takiej lektury.