Po drugiej stronie. Tom I recenzja

 "Zło, które wyrządzisz prędzej czy później, wróci do ciebie jak bumerang. Bo coś takiego jak obiektywna sprawiedliwość jednak istnieje". (str.46)

Bardzo lubię książki tej Autorki i z przyjemnością sięgam po nie. Tym razem jest to historia przyjaźni zakończona tragicznie. Rozpoczęła się w szkole podstawowej i przetrwała czasy licealne. Trudne lata siedemdziesiąte od dobrobytu, który obiecywał Edward Gierek, poprzez kolejne strajki niezadowolonego polskiego społeczeństwa.

Pierwsza z bohaterek opowiada o swoim życiu, rodzinie, samotności, przyjaciółce na stronach pamiętnika. Jako jedynaczka miała trudności w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami. Dobrze się czuła sama ze sobą w swoim bezpiecznym domu. Jedynym wyjątkiem była przyjaciółka.
Nie zawsze człowiek wygląda tak, jak postrzegają go inni. Tak jak to było w przypadku naszej bohaterki. Okazała się wrażliwą, inteligentną, nad wyraz dojrzałą, lojalną w przyjaźni istotą dopiero na kartach pamiętnika.

Dla niej nie liczyło się tu i teraz, liczyła się z przeszłość, obfitująca w ważne i tragiczne dla Polaków wydarzenia. Mimo iż komuna się skończyła ludzie z rozrzewnieniem ją wspominali, mimo biedy, pustych półek sklepowych, inwigilacji. Ważniejsze były silne więzy rodzinne, przynależność do niej, oparcie jakie dawała.
Rzeczy, które dawały radość i szczęście, a także świadomość, że to już nie wróci. Pozostały tylko wspomnienia i te dobre i te złe, ale tych odebrać nie można.

Druga z bohaterek wraca do stolicy po kilkuletniej nieobecności i rozpoczyna pracę w liceum do którego uczęszczała. Życie nie ułożyło się jej tak jak sobie wymarzyła. Nieudany związek małżeński zakończony rozwodem spowodował iż musiała rozpocząć życie od nowa, stawić czoła wyzwaniom jakie niosła codzienność, a którym nie zawsze umiała sprostać, dodatkowo obciążona dwójką dzieci tęskniących za ojcem i środowiskiem, w którym do tej pory przebywały.

Wątpliwości czy dobrze postąpiła, nękały ją często i z czasem zastanawiała się czy nie wrócić do przeszłości dla dobra dzieci, bo one najbardziej ucierpiały, choć nie ponosiły za nic winy. Odczuwamy także rozterki dzieci, których rodzice rozwodzą się wbrew ich woli. Różnice pokoleniowe w wychowywaniu dzieci

To także opowieść o marzeniach i oczekiwaniach mijających się z rzeczywistością. O próbach uporania się z przeszłością i rozwiązania spraw niewyjaśnionych. O zbiegach okoliczności, które nie powinny mieć miejsca, ale się wydarzyły. O ludzkiej solidarności niosącej pomoc ofiarom systemu politycznego.