Bogaty ojciec, biedny ojciec recenzja

Długo powstrzymywałem się od przeczytania tej książki. Nim po nią sięgnąłem, byłem przekonany, że nie wniesie niczego nowego do mojego życia. Czego nowego mógłbym nauczyć się z kolejnego poradnika finansowego? - zastanawiałem się. Jedynym powodem, dla którego chciałem przeczytać „Bogatego Ojca” była chęć zrozumienia, dlaczego stał się światowym bestsellerem. Ostatecznie uzyskałem nie tylko odpowiedź na nurtujące mnie pytanie, otrzymałem również życiową lekcję, którą zapamiętam do końca życia.
Zacząłem czytać „Bogaty Ojciec, Biedny Ojciec” w momencie, w którym potrzebowałem uciec myślami od codzienności i trochę się zrelaksować. Byłem właśnie po rozmowie z dziekanem uczelni, który jest również opiekunem Koła Naukowego Marketing & Quality Praxis. W ramach działalności w Kole Naukowym zdecydowałem się napisać artykuł, tym samym zwiększając swoje szanse na stypendium rektorskie. Niestety recenzja mojej pracy nie była przychylna. Stanowczo, zdecydowanie i bez przebierania w słowach sugerowała, że praca nie nadaje się do publikacji. Im więcej zastanawiałem się nad słowami krytyki, tym bardziej wzrastało we mnie poczucie gniewu. W moim odczuciu opinia była zamierzonym atakiem. Szukałem winnych wokoło, nie chcąc przyznać się do porażki.
Sięgnąłem po książkę.
Po przeczytaniu pierwszego rozdziału „Bogaci nie pracują dla pieniędzy” zrozumiałem, dlaczego książka wciąż inspiruje ludzi do przekraczania barier i własnych ograniczeń w dążeniu do szczęścia.
„Odkryłem prawdę i mądrość w słowach bogatego ojca. Nie mamy wpływu na wiele spraw w naszym życiu. Nauczyłem się skupiać na tym, co mogę kontrolować: na sobie. Aby coś w moim życiu mogło się zmienić, najpierw muszę zmienić się sam”.
W tym samym momencie moje ostatnie niepowodzenia przestały mieć znaczenie. Gniew minął, przyszło opanowanie. Teraz zastanawiałem się, co mogę zrobić, aby następnym razem moja praca spotkała się z lepszym odbiorem. Po chwili namysłu przystąpiłem do działania. Wyszukałem informacje o tym, jak pisać artykuł naukowy i przeanalizowałem w odniesieniu do mojej pracy. Okazało się, że odbiegała ona dalece od wzoru, zarówno budową, jak i treścią.
Właśnie przyswoiłem pierwszą lekcję. Zamiast obarczać winą za swoje niepowodzenia innych ludzi, zacząłem szukać sposobu, który pomoże mi osiągnąć cel w przyszłości.
Od tej chwili dalsza lektura stała się czystą przyjemnością. Zrozumiałem, że nawet pozornie proste rzeczy, kryją w sobie ponadczasową mądrość.