Kirke recenzja

O "Kirke" słyszałam wiele negatywnych opinii. Mimo to coś mnie ciągnęło do tej lektury. "Jak poradziła sobie autorka? Czy będę należała do osób, dla których książka okaże się totalną klapą? A może wręcz przeciwnie?" - zastanawiałam się. W końcu ciekawość zwyciężyła i postanowiłam zapoznać się z tą historią. Jakie są moje odczucia?

Kirke jest córką pomniejszej bogini i Heliosa- boga słońca. Mieszka w jego pałacu, jednak czuje, że zupełnie nie pasuje do tego miejsca. W pewnym momencie na jaw wychodzi moc, jaką posiada i budzi ona strach we wszystkich bogach, dlatego postanawiają oni umieścić ją na wyspie o nazwie Ajaja. Tam wygnana kobieta odkrywa pełnię swoich mocy i okrutność świata. Pewnego dnia na wyspę dopływa Odyseusz ze swoją załogą...

O fabule nie chcę się za bardzo rozpisywać, ponieważ książka jest parafrazą mitu o Kirke. Nie warto spodziewać się tutaj zbyt dużo plot twistów i nie chcę odebrać wam przyjemności z lektury pisząc za dużo. Tę książkę bardziej się smakuje niż doświadcza zwrotów fabularnych...

Kocham mitologię i każda książka, w której ten wątek się pojawia automatycznie ląduje w moich czytelniczych planach i nie inaczej było tym w przypadku . Wstyd powiedzieć fanowi mitologii, ale nie znałam zbyt dobrze historii Kirke przed sięgnięciem po tę powieść. Wiedziałam, ze jest ona w jakiś sposób powiązana z Odyseuszem, ale zbytnio nic poza tym. Wiele więc informacji przedstawionych w powieści było dla mnie niemałym zaskoczeniem...

Jestem typem czytelnika, który lubi dużo akcji w książkach. Myślałam, że to będzie mój największy zarzut do "Kirke"- nuda. Było więc dla mnie dużym zaskoczeniem, że przez ani jeden moment nie pomyślałam "jakie dłużyzny". Akcja cały czas idzie do przodu a ja nie mogłam się wprost oderwać od czytania.

Bardzo polubiłam główną bohaterkę. Była ona silną, kobiecą postacią, która wiedziała czego chce. Miała swoje lepsze i gorsze momenty, ale czy nie jak każdy z nas? Podobał mi się zabieg autorki, która wykreowała Odyseusza w sposób bardzo nieoczywisty. Możemy tutaj w wiarygodny i uderzający sposób obserwować, jak z kochającego męża pod wpływem wojny zmienia się w węszącego wszędzie spiski okrutnika. Historie bohaterów wojennych często urywają w się w momencie ich zwycięstwa a nikt nie mówi o tym, jak wpływa to na człowieka...

Styl autorki jest przepiękny, przez książkę dosłownie płynęłam i ją smakowałam. Ani się spostrzegłam a już dotarłam do ostatniej strony. Nie spodziewałam się, że "Kirke" tak mnie poruszy.

Uważam że każdy powinien przeczytać tą historię, jeśli nie zna mitu o Kirke zbyt dobrze. Może ją pokochacie, może nie, ale na pewno zostawi was z jakimiś przemyśleniami. Nie sposób też nie wspomnieć o okładce, która na waszej półce będzie cieszyła oko każdego, kto ją zobaczy...