Kirke recenzja

Pamiętam, że w czasach szkolnych "Mitologia" autorstwa Jana Parandowskiego należała do moich ulubionych lektur. Z wypiekami na twarzy śledziłam historie olimpijskich bogów i greckich herosów. Do dziś wiele z nich zostało w mojej pamięci.
To co zawsze zachwycało mnie w tych opowieściach to przedstawienie władców Olimpu jako istot, którym daleko było do świętości. Charakteryzowała ich przebiegłość, okrucieństwo i dbanie wyłącznie o własne interesy. Ludzie byli instrumentem w ich rękach i wykorzystywali ich jedynie do tego aby osiągnąć swoje cele.
Mity fascynowały i fascynować będą nie dziwi więc, że liczni twórcy sięgają po nie aby próbować interpretować je na nowo.

"Kirke" Madeline Miller to opowieść, której bohaterką jest córka boga słońca Heliosa, która zapisała się w literaturze jako czarodziejka, która przez rok przetrzymała na swojej wyspie powracającego spod Troi Odyseusza, a jego towarzyszy zamieniła w świnie.
Autorka jednak, postanowiła opowiedzieć jej historie od dnia narodzin, tworząc portret kobiety nietuzinkowej, silnej, i tej która nie boi się przeciwstawić bogom walcząc o swoje racje.
Podążając śladami Kirke czytelnik ma okazję nie tylko śledzić jej losy ale poznać też wiele opowieści ze starożytnego świata. Jak w kalejdoskopie przed oczami przemykają nam bohaterowie mitów o Prometeuszu, Dadalu i Ikarze, Minotaurze czy Odyseuszu.
W mojej ocenie, to jednak słabość a nie atut tej powieści. Te fascynujące historie są przedstawione bardzo skrótowo a ich mnogość sprawia, że łatwo stracić główny wątek. Skupienie się na historii samej Kirke i jej relacji z Odyseuszem, który pojawia się tak naprawdę dopiero w drugiej części tej opowieści wyszłaby tej historii na dobre. A tak w trakcie czytania czułam się jakby miała przed oczami pokaz slajdów, zmieniających się chwila.

Faktem jest jednak, że z przyjemnością ponownie zanurzyłam się w świat greckich mitów. Fakt, że wysłuchałam tej książki w świetnej interpretacji Marty Wągrockiej sprawił, iż mimo pewnych "ale" lekturę uważam za udaną.