Dotyk Julii recenzja

Pierwszy raz styczność z serią “Dotknij mnie” miałam kilka lat temu. Bardzo mi się wtedy spodobała, więc mocno ucieszyła mnie informacja o ponownym jej wydaniu.

Juliette jest zamknięta od 264 dni w szpitalu psychiatrycznym. Nikt nie wie, dlaczego jej dotyk zabija. Pewnego dnia, w jej pokoju pojawia się dziwnie znajomy chłopak. Juliette odczuwa chęć, aby pomóc mu się zaadaptować z panującymi zasadami. Okazuję się, że pojawienie się Adama ma drugie dno. Zabiera ją do Warnera – człowieka, który pragnie wykorzystać jej dar. Jednak Juliette nie chce współpracować.

"Ktoś podniósł słońce i przyczepił je znowu do nieba, jednak każdego dnia wisi trochę niżej. Słońce jest dla mnie jak zaniedbujący dziecko rodzic, który zna tylko połowę swego potomka. Nigdy nie dostrzega, jak jego brak zmienia ludzi. Jak inni jesteśmy w ciemności".

Książka wciągnęła mnie od samego początku tak mocno, że nie mogąc się od niej oderwać, pochłonęłam całość w jeden wieczór. Czułam niezmierny ból przez to, co spotkało Juliett.

Historia jest przedstawiona nietypową narracją, w której panuje chaos oraz przekreślone zdania, sugerujące myśli głównej bohaterki. Moim zdaniem to pokazuje, jak w złym stanie psychicznym jest Juliett. Jak niepewnie się czuje, bo zamiast wypowiedzieć coś na głos woli milczeć i potakiwać, aby bardziej nie cierpieć.

Spodobała mi się kreacja świata oraz bohaterów. Występują mocno wyróżniające się postacie, przez co liczę, że w kolejnych tomach będę mogła bliżej ich poznać. Relacja Adama z Juliette jest ciekawa, jednak coś mi w niej nie pasuję. Nie jestem w stanie powiedzieć co, ale za każdym razem jak czytałam sceny z ich wspólnym udziałem, zapalała mi się czerwona lampka.

"Czasami mi się wydaje, że tkwiąca we mnie samotność eksploduje i wydostanie się przez skórę, i nie jestem pewna, czy płacz, czy wrzask, czy śmiech w histerii cokolwiek pomoże".

W książce zdecydowanie nie ma miejsca na nudę! Akcja nie jest za szybka ani za wolna. W najmniej spodziewanym momencie następują zwroty akcji, które niejednokrotnie zmieniły moje postrzeganie całej historii.