Powódź recenzja

Bardzo dobry debiut nieznanego mi do tej pory autora. Samobójstwo przyjaciela z dziecinnych lat skłania Krisa, żołnierza, zwyczajnego faceta w kwiecie wieku lat 40-stu, z lekką nadwagą, problemami rodzinnymi i zawodowymi, do próby zrozumienia przyczyn tego aktu destrukcji. Podskórnie czuje on, że dawnemu przyjacielowi ktoś chyba "pomógł". Szukając odpowiedzi Kris zagłębia się w nieznane rewiry Krakowa. Każda uzyskana odpowiedź staje się przyczynkiem kolejnych pytań. Wyłania się nowe oblicze Kuby, zupełnie obcego, nieznanego faceta. Głównego bohatera nurtuje pytanie: który Jakub jest prawdziwy?
Krisowi pomaga para nastolatków (dlaczego akurat tak młodzi ludzie, tego nie zrozumiałam:): wścibska i rezolutna Marika i prawie-geniusz Internetu, Kamil. Dzięki nim, nasz dość niemrawy bohater dowiaduje się wielu ciekawych rzeczy. Niestety sprawa robi się niebezpieczna, bo bardzo nieciekawe rzeczy zaczynają łączyć się z Kubą: handel ludźmi, filmy snuff, morderstwa. Ktoś nie waha się zabijać... Mroczno, krwawo i brutalnie, wyjątkowo brutalnie.
Tytułowa powódź, to nie tylko wielka fala wody, ale też rozlewająca się fala zła - obie pogrążają w swoich odmętach Kraków.
Powieść sensacyjna napisana w niebanalny sposób. Bardzo ciekawa konstrukcja powieści, kartki z kalendarza, wycinki z gazet, pozwalają poznać dokładniej okoliczności zdarzeń i umiejscowić je w czasie. Dzięki nim czytelnik zawsze wie więcej i rozumie więcej, niż narrator.
Autor pisze bardzo powściągliwie, styl opowieści przypomina raport policyjny albo żołnierski; słabo widoczne dialogi, fakty podawane sucho i beznamiętnie, brak emocji.
Bohaterowie, nawet gdy są porażeni brutalnością zdarzeń, nie uzewnętrzniają uczuć. Styl pisania kojarzy mi się z mężczyzną o ścisłym umyśle, który świetnie zestawia fakty, szybko układa logiczny ciąg przyczynowo-skutkowy i przestawia sytuację w bardzo obiektywny sposób. Rzadko spotyka się tak oryginalne podejście, właściwsze dla dzieł dokumentalnych niż powieści fabularnej. Gdy już przywykamy do specyficznego stylu pisania, powieść czyta się dobrze, jest wciągająca, zagadkowa. Na swój sposób inna od współczesnych książek sensacyjnych.

Słowo do Autora,proszę pisać dalej, ma Pan potencjał i ciekawe pióro.