Kroki mordercy recenzja

Nie jestem fanką współczesnych kryminałów, gdzie to są bardziej powieści obyczajowe z wątkiem kryminalnym niż kryminały. Niestety tak jest i w tym wypadku. Co prawda na początku powieści pojawia się trup, znaleziony w lasku przez jedną z młodszych mieszkanek osiedla willowego, Weronikę. Kobieta dostarczyła karmę dla kotów dla jednej z mieszkanek osiedla, Julii. Co ciekawe dziewczyna była podobna do jej córki. Śledztwo podejmuje inspektor Bergman i od razu śledztwo utyka w miejscu. Natomiast czytelnicy poznają życie i problemy trzech rodzin zamieszkujący osiedle i jednej spoza osiedla. Szczególnie opisywane są rozterki sercowe córki Julii. Co prawda w drugiej części powieści, gdy pojawia się następny trup, widziałam pewien sens pierwszej części, gdyż autorka wprowadzała dużo mylnych tropów. Co nie zmienia faktu, że pierwsza część powieści była nudna. Niestety bohaterowie tej powieści są sztampowi. Wszyscy mężowi są typu „macho” i starają się dominować nad swymi żonami. Żony są nieszczęśliwe, ale podporządkowane. Młode dziewczyny pragną znaleźć swojego mężczyznę i są gotowe poświęcić wiele, aby ich utrzymać przy sobie, a młodych mężczyzn interesują wyłącznie pieniądze. Jedynym wyjątkiem jest Julia, rozwódka i miłośniczka kotów. Julia jest dziennikarką w czasopiśmie poświęconej sztuce i znawczynią sztuki. Julia co prawda rozwiodła się z mężem, ale to nie była jej zasługa. Jej mąż znalazł sobie młodszą i bardziej uległą żonę. Dopiero w drugiej części powieści, gdy pojawia się następny trup, rozpoczyna się śledztwo i wkracza do akcji inspektor Bergman. Rozwiązanie zagadki jest co prawda logiczne, ale według mnie trochę naciągane.

Powieść „Kroki mordercy” dla mnie była rozwlekłym i dość nudnym kryminałem. Ciekawą postacią jest Weronika, jeszcze uczennica, zakochana w serialach kryminalnych. To właśnie ona, jako pierwsza rozwiązuje tę zagadkę i typuje mordercę. Niestety przez to pakuje się w kłopoty, z których musi wyciągać ją inspektor Bergman. Na końcu morderca wyjaśnia nam motywy swego działania. Drugą ciekawą postacią jest inspektor Bergman, rozwodnik mieszkający z kotem i całkowicie poświęcający się swojej pracy. Jednak nie przekonała mnie autorka i na tym zakończę przygodę z jej książkami.