Wizyta recenzja

Powieść, trzymająca w niesłychanym napięciu od pierwszej aż do ostatniej strony, rozpoczyna się trzęsieniem ziemi: Molly, sama w domu z małymi dziećmi, słyszy w sąsiednim pokoju czyjeś kroki. Kobieta usiłuje sobie wmówić, że to omamy spowodowane brakiem snu i ciągłym przemęczeniem. A równocześnie wyobraża sobie najgorsze scenariusze. Matki tak mają.
Niepokojące dźwięki rozbrzmiewają ponownie, a Molly dostrzega jakiś ruch.
Nagle staje twarzą w twarz z intruzem…

W ostatnim czasie na moim regale pojawia się niezwykle dużo książek o rodzicielstwie i każdym jego rodzaju. Nieszczęśliwe matki, matki czujące lęk przed własnym dzieckiem, matki, które dla ukochanego i jedynego dziecka są w stanie zrobić niemal wszystko. Od tej tematyki chyba się już nie uwolnię, ale nie żałuję. Dla niektórych książek po prostu warto.

,,Wizyta” to książka niezwykle dziwna, ale na swój sposób intrygująca. Autorka ma niebywały talent do tego, by bawić się słowem, wprowadzać niepokój, stawiać przed czytelnikiem poszlaki, które często okazują się mylne. Jest mistrzynią napięcia, obaw, prowokuje i zmusza do myślenia, bo nic w jej tekście nie jest oczywiste. Daje różne wskazówki, umożliwia liczne interpretacje, pozwala doświadczyć czegoś nowego, nie zawsze łatwego i pewnego. Obcowanie z lekturą tego typu to niemała gratka nie tylko dla fanów gatunku, ale również dla osób, które szukają odskoczni od historii łatwych i szczęśliwych, niezwykle oczywistych, a może nawet banalnych.

Trudy macierzyństwa często przerastają główną bohaterkę. Molly stara się być wzorową matką, dobrym pracownikiem, idealną żoną i perfekcyjną gospodynią. Czy połączenie tych wszystkich ról jest możliwe? I czy chęć odpoczynku to coś złego? Co zrobić, kiedy przeszłość daje o sobie znać, w głowie odzywają się demony, a po domu kręci się intruz? Czy jedna osoba jest w stanie obronić rodzinę? I czy wybaczy sobie ewentualną porażkę?

Nie chciałabym zdradzać wiele, jeżeli chodzi o fabułę. Podstawą frajdy, jaką niesie ta książka, jest nieustanne zaskoczenie, pomysłowe rozwiązania, zwroty akcji, których nikt się nie spodziewa, a których Helen Phillips wcale się nie boi.

Samotność, odpowiedzialność, troska o dzieci i cudze życie, obawa o to, co może się wydarzyć. Autorka bardzo zgrabnie porusza się po tematach niełatwych, ale aktualnych i doskonale znanych społeczeństwu. Powieść czyta się szybko, jednak w pamięci zostaje na długo. Treść jest nietypowa, pomysł oryginalny i być może nie spodoba się każdemu, ale na rynku książek to powiew świeżości, którego bardzo potrzebowałam.