Postrach recenzja

Michał Śmielak, po raz kolejny, napisał książkę, której czytanie sprawia ogromną przyjemność pomimo drastycznych scen przemocy.

Niedawno, w Warszawie, doszło do porwań sześciu dziewcząt. W chwili zaginięcia każda z nich miała siedemnaście lat i pochodziła z zamożnych domów. Porywacz za każdym razem omijał kamery monitoringu. Niestety raz popełnił błąd, który kosztował go wpadkę. Dziś siedzi w więzieniu i czeka na rozprawę w sądzie. Mężczyzna nie przyznaje się do winy, a co za tym idzie nie chce zdradzić, gdzie znajdują się porwane dziewczyny. Ojcowie ofiar zebrali niemałą gotówkę i wynajmują człowieka, aby odbił porywacza. Zdają sobie sprawę, że minie kilka lat, zanim padnie wyrok. Oni jednak chcą wziąć sprawy w swoje ręce i dowiedzieć się gdzie są przetrzymywane ich córki, a być może i dokonać samo sądu. Jednak nie wszystko poszło po ich myśli, co więcej," Postrach ", znowu zaczął atakować te same rodziny. Jego tropem rusza para policjantów. Iga Ziemna, zwana Glebą i detektyw Murawski.

Śmielak napisał świetny kryminał, w którym, pomimo pewnych oczywistości, przez cały czas, zastanawiałam się, jaka jest prawda. Spodziewałam się, że jest tu drugie dno, tylko trudno mi było trafić na właściwy trop. Autor nie ułatwiał zadania, przez cały czas mieszając mi w głowie.

Pomimo trudnego tematu i pełnych patosu scen, autor nie stroni od dobrego humoru w dialogach. Dzięki temu książka nabiera lżejszego kalibru i pozwala, choć na chwilę, się odprężyć.

Akcja jest bardzo dynamiczna wywołująca emocjonalny rollercoaster, gdzie w trakcie czytania przerażenie miesza się z ciekawością i zmusza do dalszego czytania. To jedna z tych powieści, które trudno odłożyć nie poznawszy zakończenia, a gdy się je pozna, to żałuje się, że to już koniec.

Autor w posłowiu daje nadzieję na kontynuację serii, z Glebą w roli głównej, ale tym razem w innym miejscu i na innym komisariacie. Chętnie poznam dalsze, zawodowe losy bohaterki, która nie tylko przypadła mi do gustu, ale również zaskoczyła dojrzałą postawą.

Muszę przyznać, że "Postrach", przeczytałam szybko i z dużym zainteresowaniem. Polecam.