Portret mordercy recenzja

Uwielbiam stare klasyczne kryminały. A do takich, których akcja dzieje się podczas Bożego Narodzenia mam szczególną słabość. Więc gdy tylko ujrzałem “Portret Mordercy” Anne Meredith wiedziałem, że muszę tę książkę przeczytać.

Jak się szybko okazało, jest to “odwrócony kryminał”, czyli taki, który daje czytelnikowi wiedzę o tożsamości zabójcy i przedstawia zbrodnię oraz następujące po niej wydarzenia z jego perspektywy. Chociaż znamy tożsamość zabójcy, tajemnica bierze się z tego, że czytelnik zastanawia się, jak zostanie złapany lub uniknie sprawiedliwości. W “Portrecie mordercy” autorka wprowadza drobne zmiany do tej formuły, aby stworzyć historię, która moim zdaniem łączy w sobie to, co najlepsze z obu form kryminału, zmieniając perspektywy w trakcie lektury. Robi to dzieląc swoją powieść na trzy odrębne części.

Pierwsza i najkrótsza część to rozdziały, pisane w trzeciej osobie, które przedstawiają każdego z potencjalnych zabójców, którzy przybędą do Kings Poplars, aby porozmawiać z Adrianem Grayem w nadziei na wyciągnięcie od niego pieniędzy. Przez cały ten etap nie mamy pojęcia, kto będzie odpowiedzialny za zabicie Graya, więc pytanie brzmi, kto go zabije i co się wydarzy.

Druga część wprowadza zmianę w narrację pierwszoosobową, gdzie dowiadujemy się trochę więcej o zabójcy Graya. Możemy poznać głębiej jego myśli i uczucia jakie towarzyszyły mu przy podejmowaniu szeregu decyzji, a także poznać jego plan ucieczki.

Ostatnia część wraca do narracji trzecioosobowej i zaczyna się na krótko przed odkryciem ciała. Autorka przedstawia nam kilka różnych postaci, które próbują poskładać w całość to, co się wydarzyło.

Książka mi się podobała i uważam, że zabieg ze zmianą narracji był naprawdę ciekawy, a nawet potrzebny tej historii. Zmieniając punkt widzenia w całej powieści, autorka zapewniła nam swego rodzaju różnorodność, która pozwalała nam doświadczyć wielu perspektyw na zbrodnię.

Anne Meredith sprawnie wykreowała gęstą atmosferę wzajemnych podejrzeń. Sami bohaterowie byli ciekawi i różnorodni, a ich osobiste historie nie nudziły. W książce nie zabrakło także refleksji na temat ludzkich słabości i granic, które jesteśmy w stanie przekroczyć, gdy życie zmusza nas do podejmowania trudnych wyborów.

Podsumowując, “Portret mordercy” to książka, która wciąga czytelnika ciekawą historią, niejednokrotnie zmuszając czytelnika do refleksji. To nie tylko kryminał, ale też opowieść o ludzkiej naturze, o wyborach, które nas definiują i o cieniach, które każdy z nas nosi w sobie. Polecam.

Książkę otrzymałem z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.