Cyrk polski recenzja

Temat na reportaż jest wyśmienity, gdyż w latach 2019-2020 była chyba najbardziej gorąca kampania wyborcza w naszej rodzimej polityce. Myślę, że książka miała ogromny potencjał, lecz nie do końca autor go wykorzystał w swojej publikacji.
Dawid Krawczyk przez ponad rok podróżował razem ze sztabami wyborczymi w trakcie trzech kampanii wyborczych po całej Polsce. Nie tylko jeździł za politykami z partii rządzącej, ale przyglądał się i innym również. Przepychanki i obietnice, groźby i przekupywanie wyborców, to są nasze rodzime obrazki, które możemy obserwować na różnego rodzaju wiecach i piknikach przedwyborczych.
Przeżyłam już w swoim życiu wiele takich imprez i wiem do czego są zdolni kandydaci na stanowiska. Wybory również nie zawsze były sprawiedliwe, pamiętam jak za czasów PZPR zwiększana była frekwencja, jaki był system oddawania głosów i teraz, po latach praworządnych wyborów, znów partie próbują pchać palce w kodeks wyborczy, aby było tak, jak im wygodnie, powoli zaczyna wracać system dyktatorski.
Polska polityka to właśnie taki tytułowy cyrk, nawet budynek naszego Sejmu przypomina namiot cyrkowy. Przed wyborami wszyscy wszystkim obiecują gruszki na wierzbie i dodają, że "oni" zabiorą wam to, co my wam dajemy. Nigdy nie mówią kto, ale wiadomo, że to ktoś i innej partii, żeby nie głosować na nich, bo zabiorą...

I działa taka taktyka w Polsce, bo zawsze ten, kto najwięcej obieca, to wygrywa. Może jeszcze kiedyś ludzie zrozumieją, że aby ktoś mógł dać jednym, to musi zabrać drugim, bo inaczej się nie da. Dlatego niemal wszystkie wiece przedwyborcze odbywają się na wsiach i małych miasteczkach, tam bardzo łatwo zmanipulować ludzi, na festynie, z kiełbasą wyborczą z grilla i grochówką, obiecując drogi, boiska sportowe, wyposażenie dla Kół Gospodyń Wiejskich i samochody dla OSP. I ciągle w kółko ten motyw, gdy nas nie wybierzecie, to oni wam nie tylko nie dadzą, ale i zabiorą to, co już macie.
U nas właśnie ostatnio nie głosuje się na kogoś, tylko przeciw komuś, ciągle pokazuje się przeciwników jako wrogów, a powinniśmy wybierać nie partie, tylko osoby, którym można zaufać i na których moglibyśmy liczyć.

Tylko, że to nie dzieje się tylko w książce, to nie jest tylko fikcja literacka, ten cały cyrk dzieje się tu i teraz i to nie jest już takie wcale śmieszne, staje się powoli coraz bardziej żałosne.
Zauważyłam, że cięgi obrywają wszystkie sztaby wyborcze, chociaż jak zwykle jedne bardziej, inne mniej. Nawet można się z tego pośmiać, lecz to nie jest taki zdrowy śmiech. Jest to nawet dosyć ciekaw lektura dla wszystkich chcących poznać głos zwykłych ludzi, z którymi autor rozmawiał na wiecach i zgłębić swoją wiedzę na temat polskiej polityki.
Książkę szybko się czyta, warto poświęcić trochę czasu na nią.