W paszczy lwa recenzja

Czytacie romanse historyczne? W moim przypadku nie jest to pierwszy gatunek, po który sięgam, ale jednocześnie te książki, po które sięgam zazwyczaj mi się podobają.

Tym razem przenosimy się wiele lat wstecz, gdzie pewna panna na wydaniu, z londyńskiej śmietanki towarzyskiej spotyka mężczyznę swoich marzeń. Dziewczyna ta jednak ma bardzo niskie poczucie własnej wartości, w czym nie pomagają komentarze jej matki i siostry, która jest całkowitym przeciwieństwem Cat.

Okazuje się, że jej wymarzonym kawalerem Catherine jest lord Nicolas Devon, który też traktuje ją jak dziecko i spójrzmy prawdzie w oczy, ma na horyzoncie znacznie lepsze kąski. Jednak nastaje dzień, gdy dziewczynę spotyka niemałe upokorzenie, które popycha ją do tego, żeby zmienić swoje dotychczasowe życie. Jest pewna, że dzięki temu da radę jej się zdobyć serce Nicolasa.

Czy jej się uda? Czy między nimi wybuchnie ogień uczuć?

Kocham tę książkę. Koniec recenzji.

Nie no, żartuje z tym końcem recenzji, ale faktycznie kocham tę powieść. Od pewnego czasu ciężko jest zadowolić mojego wewnętrznego książkoholika. Historia musi mieć w sobie coś, co mnie zaczaruje i ta zdecydowanie miała. Były momenty, gdzie musiałam sobie przypomnieć, jak się oddycha. Momenty, gdzie czerwieniłam się po same koniuszki uszu. Momenty, gdzie byłam tak zirytowana, że miałam ochotę udusić kilka postaci.

Uwielbiam to, jakie napięcie panuje między Catherine, a Nikolasem i to, co dzieje się, gdy znajduje ono ujście.

Uwielbiam to, ile siły ma w sobie Cat, że udaje jej się zmienić swoje życie.

Uwielbiam to, że jest niezależna i chce być panią własnego losu, która nie jest ograniczana przez mężczyznę.

Uwielbiam to, że po przemianie ma swoje zdanie i potrafi o nim mówić, nawet jeśli według przyjętych reguł jest one skandaliczne.

Uwielbiam to, że łamie reguły, mimo tego, że zazwyczaj nie kończy się to dla niej zbyt dobrze.

Uwielbiam również to jak męski, jest Nikolas i jakim jest dżentelmenem.

Uwielbiam to, że chce dla Cat jak najlepiej.

Poza tym oficjalnie zostałam fanką języka jakim posługuje się autorka, przez te książkę się płynie, traci oddech i gna do przodu, żeby jak najszybciej poznać losy naszej dwójki. Jednak, gdy nagle przewróciłam kartkę i okazało się, że jest to już koniec, to było mi niesamowicie przykro z tego powodu.

Nie mogę też nie wspomnieć, że książka przyszła do mnie opakowana w iście królewski otulacz. Uwielbiam, gdy coś jest dopracowane do takiego stopnia.

Autorce chciałabym powiedzieć jedno. Genialna robota! Koniecznie muszę sięgnąć po poprzednią część cyklu, bo jestem totalnie zakochana i nie mogę doczekać się, co będzie się kryło w kolejnej książce.

Wam „W paszczy lwa” polecam. Z całego serducha.