Never Never recenzja

Czego nigdy przenigdy nie zrobiliście?

Ci, którzy mnie znają wiedzą, że moja relacja z książkami Colleen Hoover jest dość ciężka i burzliwa. Im starsza jestem tym mniej jej powieści mi się podoba. Jednak ze względu na to, że „Never never” powstało we współpracy z Tarryn Fisher, to czułam wewnętrzną potrzebę, żeby po nie sięgnąć (poza tym nie czytałam nigdy tej historii, mimo że nawet kiedyś miałam ją na półce).

Czy jestem usatysfakcjonowana lekturą? Jak najbardziej! Aż sama jestem w szoku, że bawiłam się tak dobrze. Chociaż może „bawiłam się” to złe określenie zważywszy na temat tej powieści. Chyba bardziej pasowałoby powiedzieć, że się wciągnęłam, zaangażowałam i pozwoliłam żeby historia odcięła mnie od prawdziwego świata. Połknęłam ją w jeden wieczor i totalnie weszłam do środka książki i nie wyszłam z niej do czasu aż nie skończyłam.

Charlie i Silas tracą pamięć i na tym opiera się cała intryga. Nie wiedzą kim są i dlaczego znajdują się w danym miejscu. Chyba ten motyw ujął mnie za serce. Wyobraziłam sobie jak bardzo zagubieni i zdezorientowani muszą się czuć. Jak źle im z tym wszystkim. Jak dziwnie musiało być, gdy ludzie was poznają, a wy ich nie. Koniecznie musiałam jak najszybciej dowiedzieć się co tak naprawdę wydarzyło się wcześniej i czy bohaterom uda się wrócić do normalności i przypomnieć sobie swoją przeszłość. Bo wiecie, bez przeszłości nie ma teraźniejszości i przyszłości.

Ujął mnie także motyw listów, które zostawiali dla siebie Charlie i Silas, a także inne na pierwszy rzut oka niezrozumiałe notatki. Często taki zabieg mnie drażni, ale tutaj nadal tylko historii emocji i tajemniczości. Aż sama jestem w szoku, że jest to element, który tak bardzo na mnie wpłynął, ale jak widać w przypadku książek nigdy nie można być niczego pewnym!

.

Muszę pochwalić obie autorki, udało im się stworzyć historię jednocześnie prostą i skomplikowaną, a także zaskakującą i pełną ukrytych elementów. Bardzo się cieszę, że „Never never” trafiło w moje ręce, a wam polecam samemu po nie sięgnąć!