Podejrzany recenzja

Przyznam się bez bicia, że dość długo nie potrafiłam się zebrać do przeczytania Podejrzanego. Sama nie wiem, czym mogło to być spowodowane. Przecież twórczość autorki całkiem przypadła mi do gustu. Jednak w końcu sięgnęłam po tę książkę, a teraz z chęcią podzielę się z Wami swoimi wrażeniami.

W tej części mamy do czynienia z siostrą Łukasza Zimnickiego, Marysią oraz Danielem Wyrwą, który jest przyjacielem komisarza. Akcja całkowicie skupia się na relacji tych bohaterów, a historia jest przedstawiona od początku ich znajomości. Tę dwójkę można kojarzyć z poprzedniej części, bo to właśnie wtedy zaczęli się oni przewijać gdzieś tam w tle. 

Zacznę od postaci Daniela Wyrwy, byłego żołnierza. Mężczyzna jest bardzo pewny siebie, a także ma nieciekawą reputację. Jednak to ani trochę nie przeszkadza Marii Zimnickiej, która jest absolutnie zakochana w mężczyźnie. Oczywiście, z wzajemnością. Jednak dziewczyna nie cierpi narkotyków, ale nie wie, że jej ukochany ma z nimi mały problem. 

Autorka przedstawiła tutaj nie do końca zdrową relację, między dwojgiem młodych ludzi. Pojawia się tutaj zatajenie swojego problemu przed drugą połówką, a kiedy wychodzi on na jaw, nie ma żadnej długiej rozmowy dotyczącej owej sytuacji. Poważna sprawa, która moim zdaniem powinna zostać wyjaśniona między bohaterami, zostaje skwitowana słowami "dajże spokój, mamy ważniejsze rzeczy na głowie", a potem trzaśnięciem drzwiami. W tym momencie po prostu opadły mi ręce. 

Mam wrażenie, że ten trzeci tom został napisany tylko i wyłącznie dla pieniędzy. Oczywiście, nie chcę tutaj ubliżyć autorce czy komukolwiek innemu, ale dla mnie Podejrzany jest kompletnie niepotrzebny. Ja tę pozycję traktuję bardziej jako dodatek niż kolejny tom cyklu. 

Tak jak w przypadku poprzednich dwóch książek końcówki totalnie rozpierdzielały system, tak tutaj zakończenie było po prostu bez sensu. Bezsensowna śmierć, bezsensowna akcja i wszystko. Dla mnie jest to najsłabsza książka Pauliny Świst, ze wszystkich tych, które przeczytałam. Jedynym plusem historii tu przedstawionej, jest zachowanie Daniela, który ze wszystkich sił starał się odzyskać uwagę Marysi. Było to z jego strony dość urocze i kochane. 

Ja niestety tym razem jestem na nie. Bardzo żałuję, że książka nie wzbudziła we mnie innych odczuć, ale tak bywa. Mam również nadzieję, że następne książki pani Pauliny będą o wiele lepsze.