KSU Rejestracja buntu recenzja

Jest sporo lepszych książek na temat historii zespołów muzycznych oraz poszczególnych nazwisk. W porównaniu z nimi pozycja Potaczały to raczej skromne dzieło, ma raptem niewiele ponad dwieście stron, z czego sporą część stanowią uzupełnienia fotograficzne. Dlatego wielu miłośników takiej literatury może mieć zarzuty do autora w takich kwestiach jak dziurawość na linii przyczynowo-skutkowej, raczej wątłe noty biograficzne postaci czy brak szerszej analizy twórczości, która toczy się przecież od lat... A co ja o tym myślę?

Zacznę od tego, że ja się z muzyką KSU wychowałam. Urodziłam się w Bieszczadach, chodziłam w dziurawych spodniach po tych samych dziurawych chodnikach, co oryginalni członkowie-założyciele zespołu. Rozumiałam też, skąd się brały ich piosenki. Wszyscyśmy to rozumieli bez choćby słowa na ten temat. Ta książka w sposób znakomity zdaje relację z tamtych nastrojów. Opisuje to, co roztaczało się wokół tej muzyki, to elektryczne napięcie, które prowokowało Gienka i jego kolegów do tworzenia swojego punk-rocka. I to właśnie o to chodziło autorowi, który również, podobnie jak ja oraz oryginalne KSU jest „człowiekiem stąd”, a nie jakimś tam obcym z wielkiego miasta, który przybył na zlecenie wydawcy i tak naprawdę myśli tylko o tym, aby odbębnić swoje i wracać do domu. Nie, Krzysztof Potaczała nie myślał o tym, aby odbębnić swoje. Do domu też nie musiał wracać - mieszkał tuż za rogiem ;)

No i do tego dochodzą wspomniane przeze mnie fotografie, obowiązkowo czarno-białe, które świetnie dopełniają tekst. Dostrzeżemy na nich sporo podobieństw z obrazkami legendarnych zespołów, gdzie młodzi ludzie „buntują się” i po prostu żyją, tworząc wokół siebie jakąś wizję własnej, szaleńczej wolności. Niestety z różnych przyczyn zespół KSU nie osiągnął takiego statusu jak Kult czy Dezerter, ale to już temat na inną bajkę, właściwą biografię sensu stricto, bo książki Potaczały nie można w ten sposób określić. Ale, jak już zauważyłam wcześniej, nie o to autorowi chodziło i mówiąc zupełnie od serca - chwała mu za to!