Znajdź mnie recenzja

Thrillery to jeden z moich ulubionych gatunków, a jak na złość, w ostatnim czasie trafiam na same kiepskie historie. Niestety "Znajdź mnie" Anne Frasier także zalicza się do tego niechlubnego grona.
Poznajemy w niej historię Reni, byłej agentki i profilerki FBI, której ojciec jest seryjnym mordercą i od wielu lat siedzi w więzieniu za dokonane zbrodnie. Kobieta za wszelką cenę próbuje odnaleźć ciała zamordowanych kobiet, ale z marnym skutkiem. Na szczęście w tunelu pojawia się światełko, bo Benjamin Fisher postanawia wskazać policji miejsca, gdzie ukrył ciała swoich ofiar, o ile będzie mu w tym towarzyszyć jego córka. Reni jednak nie chce mieć wiele wspólnego z ojcem.
Fabuła jest naprawdę intrygująca i wyobrażałam sobie, że to wszystko potoczy się w zupełnie innym kierunku. Miałam inne OCZEKIWANIA co do niej i jestem lekko rozczarowana stroną, w którą poszła autorka. Liczyłam na jakieś profile psychologiczne ojca i córki, wspólnie poznawanie jego zbrodni, przypominanie sobie traumatycznych wydarzeń, ale niestety nic takiego tu nie miało miejsca.
Bohaterowie do mnie nie przemówili i ciężko mi ich było polubić, sama sprawa morderstw dość naciągana i nie wzbudziła we mnie żadnych emocji i tak naprawdę to niewiele się o nich dowiedzieliśmy, a sama końcówka sprawiła, że złapałam się za głowę. Autorkę chyba trochę poniosła wyobraźnia. Tak naprawdę zaciekawiły mnie tylko początkowe rozdziały, a gdzieś tak od sześćdziesiątej strony już przypuszczałam jak to wszystko się skończy. Całość jest mocno naciągana, a ja nie lubię tego typu historii. Zakończenie także pozostawia wiele do życzenia, bo choć podejrzewałam jakie będzie to autorka poprowadziła je tak, że miałam wrażenie, że czytam bajkę, a nie poważny thriller. Coś tu mi po prostu nie zagrało i nawet przyjemny styl autorki, brak zbędnych opisów czy bardzo oryginalne miejsce akcji (pustynia) nie potrafiło mnie do tej historii przekonać.
Reasumując, jest to jeden z gorszych thrillerów jakie czytałam i niestety nie mogę go z czystym sercem polecić. Niektóre z opisywanych sytuacji były wręcz absurdalne, przebieg fabuły przewidywalny do bólu, a bohaterowie płytcy i pozbawieni "tego czegoś". Na pewno błyskawicznie wyrzucę ją z głowy.