Zło czai się wszędzie recenzja

"Zło czai się wszędzie" to jedna z pierwszych w literaturze kryminalistycznej powieść, kreująca portret sympatycznego psychopaty i to dłuuugo, dłuuugo przed Hannibalem Lecterem. Do dziś znamy wiele przykładów z literatury i telewizji, przedstawiających zło w czystej postaci. Coraz częściej dostrzegamy, że zło rzeczywiście czai się wszędzie i nie tak łatwo odczytać prawdziwe intencje danej osoby.
Akcja książki dzieje się w jednej z nadmorskich miejscowości w Anglii. Wszystko ładnie, pięknie, ale do przewidzenia staje się fakt, że tam, gdzie pojawia się sylwetka znamienitego detektywa, czytelnik prędzej czy później ma styczność z denatem. Tak jest również w tym wypadku. Tym razem ofiarą mordercy zostaje piękna młoda aktorka. Piękno budzi pożądanie, ale niekoniecznie sympatię.
Wszystkie wydarzenia mające miejsce w książce dzieją się bardzo szybko, dla niektórych może za szybko, jednak ja uważam, że nadaje to odpowiedniego tempa i nie pozwala zapomnieć o lekturze zanurzając się w rutynie dnia codziennego.

Co mogłabym napisać o autorce, co byłoby totalną nowością? Dla jej fanów lub ludzi spotykających się z jej twórczością chyba nie ma takiej rzeczy. Dla tych, którzy jej nie znają (a w swojej naiwności wierzę, że takie osobniki można tu spotkać) - Agatha Christie to jedna z najbardziej popularnych autorek kryminałów. Swoją pierwszą powieść napisała w 1916 roku. Kto by pomyślał, że powieść wtedy napisana, czyli "Tajemnicza historia w Styles" będzie owocem zakładu z siostrą. Nie wierzyła ona bowiem w to, że Christie jest w stanie napisać powieść detektywistyczną. Dzięki tak niewinnemu zrządzeniu losu, powstała powieść, która zapoczątkowała jedną z największych serii detektywistycznych w dziejach literatury. Wiem, że jest to śmiałe stwierdzenie, ale to zdarzenie zapoczątkowało wielką karierę autorki, łącznie wydała ona 66 powieści kryminalnych. Wykreowała w nich dwie najbardziej znane postaci - małego Belga z zawadiackim wąsem, detektywa Herkulesa Poirot, oraz Miss Marple - samozwańczą panią detektyw.

Uważam, że bardzo dobrym pomysłem były adaptacje niektórych powieści Agathy Christie w formie komiksu, kilka z nich pojawiło się na rynku wydawniczym w ostatnich dwóch latach. Rozmawiając z niektórymi znajomymi, którzy nigdy nie mieli styczności z moją ukochaną królową kryminału, okazało się, że właśnie ta lekka graficzna forma przedstawienia jej powieści zachęciła ich do sięgnięcia po kolejne tytuły.
Z niecierpliwością czekam na coraz to nowsze pomysły pobudzenia twórczości Agathy Christie do życia, które pomogą przekonać do siebie nowych czytelników.