Autor: @ewus1703 ·2 minuty

11 dni temu

Skomentuj

Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Czy istnieje granica wieku, po której nie wypada kochać lub być kochanym?

Czy zdarza się Wam słyszeć, że w pewnym wieku czegoś już nie wypada? Zgadzacie się z tym całkowicie, czy może przekroczywszy jakąś magiczną granicę, macie w nosie opinie innych?

Czas na wyjątkową dla mnie recenzję, bo mam to szczęście być jej patronką, za co serdecznie dziękuję.❤️

Alicja, szukając pocieszenia po śmierci męża, wraca na swoją działkę na wsi. Liczy, że w ich wymarzonym letniskowym domku odzyska spokój ducha i równowagę. Szybko staje się częścią wiejskiej społeczności i zyskuje nowych przyjaciół. Jeden z nich chciałby jednak stać się dla niej kimś więcej.

Mateusz, emerytowany strażak, od lat wiedzie samotne życie. Ponad dwie dekady temu stracił w wypadku żonę i synka. Gdy na jego drodze pojawia się nowa sąsiadka, po raz pierwszy od lat czuje, że jego serce zaczyna bić szybciej.

Czytanie zajęło mi trochę czasu, ale książek pani Iwony nie da się czytać w pośpiechu. To prawdziwa uczta dla zmysłów, dlatego delektowałam się nią powoli, choć z pełną świadomością, że w końcu będę musiała dotrzeć do ostatniej strony.

I znów poczułam niedosyt. Chciałabym więcej Alicji i więcej Mateusza, ale może to właśnie dzięki temu pozostaną ze mną na dłużej.

Twórczość pani Iwony poznałam przy okazji współpracy nad jej pierwszą książką – Kiedyś jest teraz, którą również serdecznie polecam. Już wtedy wiedziałam, że po raz kolejny otrzymam historię pełną ciepła, która otuli mnie niczym miękki kocyk w chłodne wiosenne wieczory.

To opowieść o ludzkich dramatach, samotności i lękach, ale przede wszystkim o miłości – dojrzałej, niewinnej i czystej. O miłości, która musi zmierzyć się z uprzedzeniami, stereotypami i lękiem przed oceną innych.

Styl autorki jest łagodny i delikatny jak letni, wiejski wiatr, a język wyróżnia się na tle współczesnej literatury. W książce nie znajdziecie brutalności, wulgarności ani nadmiaru dynamicznej akcji – a jednak nie sposób się od niej oderwać.
Odkładałam ją tylko po to, by uczucie ciepła i miłości trwało we mnie jak najdłużej.

Znajdziecie za to inteligentne, a momentami przezabawne dialogi, rodzące się uczucie i cenne lekcje prawdziwej dojrzałości.

Usiądźcie więc wygodnie z kubkiem ulubionej herbaty i odwiedźcie Alicję i Mateusza. Gospodarz poczęstuje Was własnoręcznie lepionymi pierogami, a na deser dostaniecie sernik z truskawkami od Alicji. Gwarantuję, że nie będziecie chcieli wracać do siebie zbyt szybko.

Pani Iwonce serdecznie dziękuję za zaufanie i tę piękną przygodę w Pustkowej Górze.

(Zycie_ksiazka_pisane)

Moja ocena:

Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Złote godziny

Iwona Klimczak

9.1/10

W życie Alicji wkrada się samotność po nagłej śmierci męża. Nie potrafi wypełnić pustki, jaką odczuwa. Mateusz, który przed laty przeżył osobistą tragedię, powoli godzi się, że nie znajdzie osoby, z ...

Komentarze

Złote godziny

Iwona Klimczak

9.1/10

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Zobacz inne recenzje

Ta historia Was otuli.

Kiedyś w pewnej recenzji przeczytałam, że „ta historia otula niczym ciepły koc”. Zapamiętałam to zdanie bo nie mogłam sobie wyobrazić, jak książka może zostawić po sobie takie wrażenie. Do czasu, aż ...

@szulinska.justyna

Złote godziny

Nagła śmierć ukochanego męża-cios w samo serce, myślała, że już nic gorszego nie może ją spotkać, ale Alicja jeszcze nie wie, jak bardzo jej życie przewróci się do góry nogami. To, co dotychczas było...

@ela_r22

Pozostałe recenzje @ewus1703

Tajemnice Świadków Jehowy

Świadkowie Jehowy powstali w XIX wieku, a za ojca organizacji uważa się Charlesa Taze’a Russella, który w 1870 roku stworzył grupę zajmującą się analizą i badaniem Pisma...

Recenzja książki Klatka

Doskonałe źródło wiedzy o emocjach

Praca nad emocjami jest niezwykle trudna, zwłaszcza gdy ktoś je w sobie blokuje lub zupełnie sobie z nimi nie radzi. Powielane przez lata schematy wyrażania uczuć tylko...

Recenzja książki Jak nie tłumić emocji