Twarz bestii recenzja

"Nikt nie rodzi się bestią..."
Zgadzacie się ze zdaniem znajdującym się na okładce powieści?
"Twarz bestii" to kontynuacja przygód dziennikarza śledczego Wolskiego.
Bartłomiej Kowaliński zabiera nas w malowniczy Beskid Sądecki i trzeba przyznać, że imponuje znajomością terenu, pokazuje nam piękno przyrody, co dodaje powieści autentyczności.

Paweł Wolski otrzymuje niepokojącego maila z prośbą o pomoc. Jej treść zbudziła w nim duży niepokój i postanawia przyjrzeć się bliżej sprawie. Trop prowadzi do małej wsi niedaleko Nowego Sącza. Na miejscu okazuje się, że będąca rzekomym nadawca dziewczyna nie żyje od trzech miesięcy. Nastolatka została brutalnie zamordowana, a śledztwo utknęło w martwym punkcie. W takim razie kto jest autorem wiadomości? Wolski rozpoczyna dochodzenie, co nie jest łatwe, gdy zbrodnia rozgrywa się w małej społeczności w której wszyscy się znają, a nie każdy wydaje się szczery. Z pomocą miejscowego policjanta, podążając za poszlakami, odkrywa powiązania z innym zajściem sprzed roku. Jakie jeszcze tajemnice kryje klimatyczny las pośrodku którego wznoszą się ruiny murów zamku Rytro?
"..Miejsce to emanowało jakimś dziwnym chłodem. Surowe kamienie sprawiały, że poczuł niepokój. Podszedł do jednej ze ścian i wyjrzał przez nią w kierunku rzeki. Widok zapierał dech w piersiach..."

Narracja prowadzona jest w taki sposób, że czujemy się aktywnymi uczestnikami śledztwa. Akcja pochłania czytelnika w wir wydarzeń i prowadzi krętymi ścieżkami, aż do rozwiązania zagadki. To moje pierwsze spotkanie z autorem, ale nieznajomość wcześniejszych losów dziennikarza w niczym nie przeszkadza, by zapoznać się dalszym ciągiem wydarzeń.

Świetnie wykreowana postać dziennikarza. Jest niezwykle zaangażowany w śledztwo, skrupulatny, spostrzegawczy, a przy tym bardzo sympatyczny. Widać, że praca jest równocześnie jego pasją i pomimo przeszkód zawsze stara się dotrzeć do prawdy. Mam nadzieję, że będziemy świadkami jeszcze wielu prowadzonych przez niego spraw.

Brakowało mi trochę tytułowej Twarzy bestii, wniknięcia w umysł psychopaty, towarzyszenia jego emocjom i wnikliwego profilu psychologicznego.

Jeśli nie znacie jeszcze powieści Pana Bartłomieja, polecam szybko to zmienić i dać się porwać akcji.