Za rok o tej porze recenzja

Na początek muszę szczerze przyznać, że "Za rok o tej porze" to pierwszy i jedyny romans, który przeczytałam w 2021 roku. Kiedyś uwielbiałam ten gatunek, teraz wolę inne. Ale przejdźmy już do krótkiego opisu fabuły.
Ta książka to historia pary - Joli i Marcina. Jola to piękna, lecz nieśmiała kobieta, która w głębi duszy jest niepoprawną romantyczką i marzy o wielkiej miłości. Mariusz to funkcjonariusz policji. Ich związek jest dość specyficzny. On ma nad wszystkim kontrolę, ona musi się podporządkować i nie ma prawa protestować. Jedna chwila, a dokładniej policyjny bal sylwestrowy zmienia wszystko. Nieznajomy mężczyzna budzi w sercu Joli iskierkę, która nie daje o sobie zapomnieć...

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki, ale trzeba przyznać, że nie jest to zwykły romans. Między słowami kryje się pewna nauka dla czytelnika. Nasza bohaterka zrezygnowała z siebie i całego życia dla mężczyzny. Dodajmy, że nie był to mężczyzna z jej snów. Dał jej bezpieczeństwo i spokój, a nie miłość, o której marzyła. Jak na policjanta przystało, szedł przez życie twardo i bez emocji. Dla swojej kobiety nie był nawet miły. Niesamowicie denerwowały mnie jego odzywki do kobiet. Kilkanaście razy miałam w głowie pytanie "dziewczyno, dlaczego ty nie uciekasz?". Podeszłam do tego bardzo emocjonalnie. Strach Joli i zaborczość Marcina zdominowały cały ten romans.
Pojawienie się Andrzeja, który całuje Jolę praktycznie na oczach jej partnera, było jedną wielką zagadką. Ten wątek bardzo pozytywnie mnie zaskoczył, ale nie mogę zdradzić nic więcej. Warto przeczytać, zapewniam!
"Za rok o tej porze" to książka pełna skrajnych emocji - od złości i smutku, po radość i wzruszenie. Samo zakończenie niezbyt mi się podobało, ale fabuła i splot naprawdę ciekawych wydarzeń to zrekompensował. Nie ma tu miejsca na nudę i chociaż nie czytam romansów, to ten naprawdę mi się podobał i miał w sobie to "coś", co pozwala zapamiętać go na dłużej. Z tej książki wyłania się też przykra refleksja o toksycznych związkach, które niszczą osoby w nich tkwiące. Smutne, ale prawdziwe.
A książkę serdecznie polecam!

Mój egzemplarz otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl. Dziękuję!