Okrutne pragnienie recenzja

Zastanawiacie się czasem co dzieje się w umyśle chorobliwie zakochanego psychopaty?
Jeśli tak, to z pewnością powinniście przeczytać książkę Araminty Hall "Okrutne pragnienie".
Mike to chłopak z problemami. Jego matka jest alkoholiczką i przez to nie potrafi się nim zając. W wieku ośmiu lat bohater trafia do rodziny zastępczej. Pomimo traumatycznego okresu dojrzewania Mike wychodzi na ludzi, w czym bardzo pomagają mu nowi rodzice. Na  studiach chłopak poznaję młodą, piękną, faworyzowaną przez wszystkich Veritę. Między kobietą i mężczyzną pojawia się dziwny magnetyzm, który owocuję związkiem. Para często pojawia się w klubach nocnych i gra w wymyśloną przez siebie grę Pragnienie. Polega ona na zwabianiu mężczyzn przez Veritę  oraz spoufalaniu się z nimi czemu przygląda się Mike. Chłopak interweniuje, kiedy uznaję, że Verita potrzebuję pomocy a adorator posuwa się za daleko. Całość wieńczą dzikim seksem w klubowej łazience.
Chora zabawa kończy się kiedy bohater wyjeżdża do Stanów by zarabiać i budować swój sukces. Wraca po kilku latach, zmienia pracę oraz dom. Chcę znów być jak najbliżej z ukochaną Veritą jednak zanim odnawia znajomość otrzymuje od niej zaproszenie ślubne. Jego świat chwieje się w posadach, bo dziewczyna, którą miłuje nad życie wychodzi za mąż za kogoś innego. Mike po głębszej analizie dochodzi jednak do wniosku,  że Verita nadal gra z nim w Pragnienie, a zabawa po prostu osiągnęła wyższy poziom.
Czy nie wydaję się Wam to chore?

Książka Araminty Hall wprowadziła mnie w taki  stan odrętwienia.  Czytając nie czułam ani ekscytacji ani ciekawości, wszytko zlewało się w obłąkańczy szum. Cała historia przestawiona jest z punktu widzenia Mike'a. Od początku czujemy, że z bohaterem jest coś nie tak. Jego myśli i zachowanie dość jednoznacznie dają nam do zrozumienia, że mamy do czynienia z psychopatą. Mężczyzna jest przekonany, że kobieta którą kocha przesyła mu ukryty w wiadomościach szyfr, w ogóle mówi do niego szyfrem, który tylko on potrafi odczytać.
Co chwilę łapałam się na tym, ze pytam samą siebie : WTF?! Jak mówiąc Nie mówimy Tak?
Do tego mniej więcej cała gra się sprowadza.  W sumie całe to granie w Pragnienie jest dla mnie  nie zrozumiałe - nie doszukałam się w tym sensu, bardziej choroby.
Książka przedstawia niesamowity obraz szaleństwa jakie ogarniało Mike'a. W to co na pewno trzeba się uzbroić podczas czytania to  cierpliwość. Akcja dosłownie stoi, a raczej kręci się wokół jednej myśli bohatera - tego jak bardzo kocha Verity i co zrobi, by znów byli razem. Jako takiego skoku na przód doczekałam się dopiero na 220 stronie, ale byłam już tak zmęczona i chora tym czytaniem, że wcale mnie to nie ucieszyło. Opis na okładce nie kłamie, autorka doskonale gra na naszych emocjach.

Nie wiem, może jestem po prostu  przyzwyczajona do thrillerów w trochę innym wydaniu. Co za dużo psychozy to nie zdrowo. "Okrutne pragnienie" to praktycznie jedno wielkie studiowanie umysłu bohatera. Może stąd nazwa - thriller psychologiczny? Żarciki na bok.
Nieco światła na całość rzuca posłowie napisane przez Aramintę Hall.  Gdyby nie ono Mike pozostałby w moich myślach jako psychopata. Raczej - moje wątpliwości co do jasności całej sprawy byłby mniejsze. Do samego końca nie wiedziałam kto tak naprawdę jest zły,  kto zasługuje na większą pogardę, gdzie kłamstwo jest prawdą i na odwrót.

I w sumie nadal nie wiem jak mam ocenić książkę. Zarówno Verita jak i Mike to złożone postaci, sposób prowadzenia narracji oraz cała ta historia jest dobra, ale ja nie odnalazłam się w niej przez co przyjemność czytania znacząco spadła.
"Okrutne pragnienie" wypełnione jest mrocznymi pragnieniami, osobliwymi fantazjami, brzydkimi kłamstwami przez co książka staje się pewnym wyzwaniem dla czytelnika. Na pewno nie jest to czytadełko na spokojny wieczór. Jeśli lubicie poznawać motywy działania i mieć wgląd w umysł zdeprawowanego człowieka to książka może być dla Was